بُنمایه: وبگاه ایران امروزگامه-یِ (مرحله) سپسین (بعدی) مبارزه: خودداری از تماشای تلوزیونِ حکومتِ اسلامی
نسخه فارسی
چکیده:
در راستای آماده سازی هوادارن جُنبش سبزها برای روز سرنوشت ساز، گام بعدی مبارزه، خودداری از تماشایِ برنامه هایِ بُنگاهِ دروغ پراکنی و جنگ افروزیِ خودکامگان، «صدا و سیمای» حکومت اسلامی است، بویژه خودداری از تماشای بخش گزارشی آن. هواداران جنبش باید در زمان پخش برنامه-یِ گزارشی «صدا و سیما» همگی به خیابان ها بیایند و از راه گفتگو باهم و راه رفتن در خیابان ها و گردهم آمدن در میدان ها، این جایگاه ها را پر سازند. انجام اینکار میتواند بدونِ اینکه کمترین هزینه برای مردم در بر داشته باشد، گُماشته ها و مُزدوران خودکامگی را در حالتِ آماده باش پیوسته نگه دارد و در پی آن نیروی روانی و بدنی آنها را برای آماده بودن در روز سرنوشت ساز، بی اندازه فرسایش دهد؛ و همچنین انجام اینکار میتواند باگرفتن آسایش از خودکامگان، آنها را در دایره ای از ترس و هراس ِپیوسته برای رو در رو شدن با روز سرنوشت ساز و با مردم بیاندازد. مردم باید از رفت و آمد با خانوداه هایِ کارمندان رادیو تلوزیون و نیروهای سرکوبگر خودداری کنند، تا به آنها به باورانند که همکاری با خودکامگی بدون هزینه نخواهد بود.
سرآغاز:
تلویزیون استبداد در تمام سال‌های گذشته نقش ابزاریِ خود را برای پایندگی خودکامگی به خوبی انجام داد. اوج خوش زاوری (خوش خدمتی) آن به خودکامگان، در ۱۰ ماهه گذشته نشان داده شد؛ رفتاری که جنبش سبز باید در برابر آن واکُنش نشان دهد و گام عملی بردارد.
رشد روز افزون رسانه‌های الکترونیک و ماهواره و استفاده بیش از گذشته-یِ مردم از آنها، به گونه‌ای که دست اندرکاران استبداد نیز به آن اذعان کرده‌اند، نشان می‌دهد که وضعیت برای تحریم تلوزیون خودکامگی آماده است. مردم ایران در ۱۰ ماه گذشته بگونه-یِ خودجوش گام هایی برای خودداری از همکاری با این ابزار سرکوب برداشته اند. ولی اینک زمان آن رسیده تا این گام ها هم گسترش یابند و هم هماهنگ و هدفمند، برداشته شوند.
از نگر تئوری هنگامی می‌توان یک کالا را مصرف نکرد که یک کالای جانشین برای آن اندیشیده شود. امروز دیگر برای طبقه متوسطِ ایران که نماینده-یِ تئوری و پیام آور جنبش سبز ایران هَست، روشن است که وضعیت برای جایگزینی رسانه‌های دیگر به جایِ بُنگاهِ دروغ پراکنی و جنگ افروزی «صدا و سیمای» حکومت اسلامی فراهم شده است.
روش انجام این تحریم به شیوه هایِ گوناگونی نشان داده میشود. از تحریم ِبکارگیریِ تلویزیون تا تحریم مصرف کالاهایی که این بُنگاهِ دروغ پراکنی برای آن تبلیغ می‌کند و تا محدود کردن رفت و آمد با خانواده هایِ کارکنان این ابزار سرکوب، گسترده و گوناگون است.
پس از آزمون ۲۲ بهمن نیاز به بروز و نو کردنِ دوباره-یِ نیروها در میان جنبش سبز بوجود آمده است که با تحریم هدفمند تلوزیون حکومتِ اسلامی می‌توان این کاستی را جبران کرد. مردم نیاز دارند که دوباره یکدیگر را یکجا و همدل ببینند. حریم تلوزیون خودکامگی راهی است آگاهانه و خردمندانه که همزمان کمترین هزینه‌ای را برای آنها در پی ندارد.
برای آغاز، مردم و کُنشگران جنبش سبز میتوانند از تماشای برنامه‌هایِ گُزارشی آن خودداری کنند و در زمان پخش این برنامه‌هایِ پر از دروغ و ستیزه جویانه، در کوچه‌ها و خیابان‌ها و با هموندانِ خانواده و یا دوستان گفتگو کنند و راه بروند. با آزمودن این کار و ارزیابی آن در هر کوی و برزن می‌توان وارد مرحله سپسین برایِ انجام واکُنش در برابر تلوزیون و بنگاه دروغ پراکنی خودکامگی شد.
پنج شنبه‌های هر هفته با تمام هموندانِ خانواده و دوستان راهی میدان هایِ مرکزی و اصلی شهرها شوید، ولی هدفمند و آگاهانه. این اقدام که حتا کمترین هزینه را هم برای مردم در پی ندارد، سبب فرسایش روانی و بدنی گُماشته هایِ دستگاهِ خودکامگی خواهد شد. خودکامگان باید هر دم با هراس و این اندیشه-یِ ترسناک به سر ببرند که مردم به خیابان ها خواهند ریخت؛ با نگهداشتن پیوسته-یِ مُزدورانِ حکومتی در حالتِ آماده باش، میشود آنها را به شدت درمانده ساخت؛ آنها باید پیوسته در این اندیشه باشند که در هر دم و در هر کوی و برزن و در هر جایگاهی از شهر، امکان رو در رویی و چالش سخت با مردم را خواهند داشت؛ با این کارها نیروهایِ مُزدوران پراکنده خواهند شد و توانایی مانور و سرکوبی شان با فرسختی و به شدت کاهش خواهد یافت.
مردم نیز با بودن در کنار یکدیگر، میتوانند با آسودگی بیشتری هم در برابر رفتارهایِ غیرقانونی و غیر مردمی گُماشته هایِ استبداد ایستادگی کنند و هم خود را برایِ آن لحظه-یِ سرنوشت ساز، یعنی «نقطه صفر» و عملیات پایانی، آماده نگه دارند.
مرحله-یِ پس از تحریم تلوزیونِ خودکامگی، خودداری از رفت و آمد با کارکنانی است که ابزار سرکوب هستند. آنها باید بدانند که رفتارشان هزینه بردار است و باید پاسخگوی رفتارهایِ نامردمی خود و همراهی‌های شان با خودکامگان باشند. بریدن پیوندِ دوستی و خانوادگی با آنها، خودداری از خرید و فروش و حتا راه ندادن آنها به تاکسی‌ها و بسیاری راه‌های دیگر، همه گام هایی در این راستا هستند. آنها باید از اینکه با خودکامگان کار می‌کنند احساس شرم کنند.
تمام این‌ها و بسیاری گام هایِ دیگر، میتوانند با رویکرد و توجه به نزدیکی به خرداد ماه، بَرزش و تمرینی باشند برای باهم بودن و ارزیابی ای از توان کُنشگری جنبش سبز. ما باید کارها را آگاهانه و خردمندانه پی بگیریم تا کمترین هزینه و بیشترین کارایی را دربر داشته باشند. امسال سال ایستادگی و واکُنش است.
ما بیشماریم.
در راستای آماده سازی هوادارن جُنبش سبزها برای روز سرنوشت ساز، گام بعدی مبارزه، خودداری از تماشایِ برنامه هایِ بُنگاهِ دروغ پراکنی و جنگ افروزیِ خودکامگان، «صدا و سیمای» حکومت اسلامی است، بویژه خودداری از تماشای بخش گزارشی آن. هواداران جنبش باید در زمان پخش برنامه-یِ گزارشی «صدا و سیما» همگی به خیابان ها بیایند و از راه گفتگو باهم و راه رفتن در خیابان ها و گردهم آمدن در میدان ها، این جایگاه ها را پر سازند. انجام اینکار میتواند بدونِ اینکه کمترین هزینه برای مردم در بر داشته باشد، گُماشته ها و مُزدوران خودکامگی را در حالتِ آماده باش پیوسته نگه دارد و در پی آن نیروی روانی و بدنی آنها را برای آماده بودن در روز سرنوشت ساز، بی اندازه فرسایش دهد؛ و همچنین انجام اینکار میتواند باگرفتن آسایش از خودکامگان، آنها را در دایره ای از ترس و هراس ِپیوسته برای رو در رو شدن با روز سرنوشت ساز و با مردم بیاندازد. مردم باید از رفت و آمد با خانوداه هایِ کارمندان رادیو تلوزیون و نیروهای سرکوبگر خودداری کنند، تا به آنها به باورانند که همکاری با خودکامگی بدون هزینه نخواهد بود.
سرآغاز:
تلویزیون استبداد در تمام سال‌های گذشته نقش ابزاریِ خود را برای پایندگی خودکامگی به خوبی انجام داد. اوج خوش زاوری (خوش خدمتی) آن به خودکامگان، در ۱۰ ماهه گذشته نشان داده شد؛ رفتاری که جنبش سبز باید در برابر آن واکُنش نشان دهد و گام عملی بردارد.
رشد روز افزون رسانه‌های الکترونیک و ماهواره و استفاده بیش از گذشته-یِ مردم از آنها، به گونه‌ای که دست اندرکاران استبداد نیز به آن اذعان کرده‌اند، نشان می‌دهد که وضعیت برای تحریم تلوزیون خودکامگی آماده است. مردم ایران در ۱۰ ماه گذشته بگونه-یِ خودجوش گام هایی برای خودداری از همکاری با این ابزار سرکوب برداشته اند. ولی اینک زمان آن رسیده تا این گام ها هم گسترش یابند و هم هماهنگ و هدفمند، برداشته شوند.
از نگر تئوری هنگامی می‌توان یک کالا را مصرف نکرد که یک کالای جانشین برای آن اندیشیده شود. امروز دیگر برای طبقه متوسطِ ایران که نماینده-یِ تئوری و پیام آور جنبش سبز ایران هَست، روشن است که وضعیت برای جایگزینی رسانه‌های دیگر به جایِ بُنگاهِ دروغ پراکنی و جنگ افروزی «صدا و سیمای» حکومت اسلامی فراهم شده است.
روش انجام این تحریم به شیوه هایِ گوناگونی نشان داده میشود. از تحریم ِبکارگیریِ تلویزیون تا تحریم مصرف کالاهایی که این بُنگاهِ دروغ پراکنی برای آن تبلیغ می‌کند و تا محدود کردن رفت و آمد با خانواده هایِ کارکنان این ابزار سرکوب، گسترده و گوناگون است.
پس از آزمون ۲۲ بهمن نیاز به بروز و نو کردنِ دوباره-یِ نیروها در میان جنبش سبز بوجود آمده است که با تحریم هدفمند تلوزیون حکومتِ اسلامی می‌توان این کاستی را جبران کرد. مردم نیاز دارند که دوباره یکدیگر را یکجا و همدل ببینند. حریم تلوزیون خودکامگی راهی است آگاهانه و خردمندانه که همزمان کمترین هزینه‌ای را برای آنها در پی ندارد.
برای آغاز، مردم و کُنشگران جنبش سبز میتوانند از تماشای برنامه‌هایِ گُزارشی آن خودداری کنند و در زمان پخش این برنامه‌هایِ پر از دروغ و ستیزه جویانه، در کوچه‌ها و خیابان‌ها و با هموندانِ خانواده و یا دوستان گفتگو کنند و راه بروند. با آزمودن این کار و ارزیابی آن در هر کوی و برزن می‌توان وارد مرحله سپسین برایِ انجام واکُنش در برابر تلوزیون و بنگاه دروغ پراکنی خودکامگی شد.
پنج شنبه‌های هر هفته با تمام هموندانِ خانواده و دوستان راهی میدان هایِ مرکزی و اصلی شهرها شوید، ولی هدفمند و آگاهانه. این اقدام که حتا کمترین هزینه را هم برای مردم در پی ندارد، سبب فرسایش روانی و بدنی گُماشته هایِ دستگاهِ خودکامگی خواهد شد. خودکامگان باید هر دم با هراس و این اندیشه-یِ ترسناک به سر ببرند که مردم به خیابان ها خواهند ریخت؛ با نگهداشتن پیوسته-یِ مُزدورانِ حکومتی در حالتِ آماده باش، میشود آنها را به شدت درمانده ساخت؛ آنها باید پیوسته در این اندیشه باشند که در هر دم و در هر کوی و برزن و در هر جایگاهی از شهر، امکان رو در رویی و چالش سخت با مردم را خواهند داشت؛ با این کارها نیروهایِ مُزدوران پراکنده خواهند شد و توانایی مانور و سرکوبی شان با فرسختی و به شدت کاهش خواهد یافت.
مردم نیز با بودن در کنار یکدیگر، میتوانند با آسودگی بیشتری هم در برابر رفتارهایِ غیرقانونی و غیر مردمی گُماشته هایِ استبداد ایستادگی کنند و هم خود را برایِ آن لحظه-یِ سرنوشت ساز، یعنی «نقطه صفر» و عملیات پایانی، آماده نگه دارند.
مرحله-یِ پس از تحریم تلوزیونِ خودکامگی، خودداری از رفت و آمد با کارکنانی است که ابزار سرکوب هستند. آنها باید بدانند که رفتارشان هزینه بردار است و باید پاسخگوی رفتارهایِ نامردمی خود و همراهی‌های شان با خودکامگان باشند. بریدن پیوندِ دوستی و خانوادگی با آنها، خودداری از خرید و فروش و حتا راه ندادن آنها به تاکسی‌ها و بسیاری راه‌های دیگر، همه گام هایی در این راستا هستند. آنها باید از اینکه با خودکامگان کار می‌کنند احساس شرم کنند.
تمام این‌ها و بسیاری گام هایِ دیگر، میتوانند با رویکرد و توجه به نزدیکی به خرداد ماه، بَرزش و تمرینی باشند برای باهم بودن و ارزیابی ای از توان کُنشگری جنبش سبز. ما باید کارها را آگاهانه و خردمندانه پی بگیریم تا کمترین هزینه و بیشترین کارایی را دربر داشته باشند. امسال سال ایستادگی و واکُنش است.
ما بیشماریم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر