شنبه، 2010/04/03نُسکِ پارسیک
خودرها گران
چکید:
برای شکستن راهبندی که حکومت اسلامی در برابر جریان گردش گزارش ها در اینترنت برپا ساخته است، کُنشگرانِ جنبش باید برای گذر از آن و آگاه سازی لایه هایِ پایین همبودگاه که دسترسی به تارکده ندارند به روش هایِ تَرادادی [سُنتی] روی بیاورند که دربرگیرنده-یِ پخش شبنامه ها، آگَهی ها، نوشتن آرَنگ ها [شعار] بر در و دیوار و گفتگو با مردم میباشد.
بر پایه-یِ گُزارش هایِ رسیده از ایران، به دلیل فشارهایِ رو به افزونی که حکومت اسلامی در درونِ کشور بر کُنشگرانِ جُنبش سبزها وارد میکند، خیلی از کوشندگان، خیابان ها را واگذارده اند و به جهانِ هَستنمایِ تارکده [مجازی اینترنت] روی آورده اند. کُنشگری در جهان هَستنمای تارکده [مجازیِ تارکده] از کرانمندی هایی [محدودیت هایی] برخوردار است؛ برای نمونه اینگونه کوشش ها نمیگذارند پیام جنبش در سراسر کشور و در میان لایه های پایین همبودگاه [جامعه] پراکنده گردد.
کرانمندی ها [محدودیت ها] در بکارگیری جهان هَستنما در تارکده، دو بخش هَستند: نخست کرانمندی هایِ [محدودیت هایِ] شِگردی [تکنیکی] هستند؛ حکومت اسلامی برای پیشگیری از گسترش و فراگیر شدن جنبش و ایستادگی در برابر آن، تُندیِ اینترنت (دی اس اِل) را به اندازه-یِ یک پنجاهم آن تُندی ای که در کره جنوبی به کاربران پیشکش میشود، پایین آورده است، تا هوادارانِ جُنبش را از دسترسی به گُزارش هایِ ویدیویی و فرتورهایی [عکس هایی] که از برونمرز فرستاده میشوند و دارای گُنجایش بالایی هَستند، بازدارد. دومین کرانمندی [محدودیت] برمگیردد به توان مردم در بهرهمند شدن از ابزارها و فَن آوری [تکنولوژی] نوین. همکنون تنها لایه هایِ توانمند و لایه های میانی همبودگاه [جامعه]، دسترسی به تارکده و جریان گردش گزارش ها از این راه دارند؛ پیآمدِ این کرانمندی [محدودیت] این است که لایه های پایین همبودگاه که بیشینه-یِ [اکثریت] مردم را دربرمیگیرند و بودنِ آنها در جنبش نقش کلیدی برای پیروزی آن دارد، از رویدادهایِ تازه در ایران ناآگاه میمانند.
به فرنودِ [دلیل] کرانمندیِ [محدودیتِ] خواسته هایِ جنبش سبزها که در 23 خرداد 1388 آغاز شد و در 9 ماه گذشته به مبارزه خودش ادامه داده است، به پُرسمان ها و مسئله هایِ سیاسی، و بازتاب نیافتن خواسته هایِ لایه های پایینی همبودگاه [جامعه] در جُنبش که تنگدستی و نیازهایِ ترازداریک [اقتصادی] نمونه هایِ برجسته-یِ آنها میباشند، جنبش نتوانست این بخش از لایه هایِ پایین همبودگاه را که بیشینه-یِ [اکثریتِ] مردم ایران را میسازند، با خود همراه سازد.
برای گُذر از این کرانمندی ها [محدودیت ها] کُنشگرانِ جنبش سبزها در درون کشور ناگُزیر هَستند که در راستایِ رساندن پیام جنبش و آگاه سازی بیشینه-یِ [اکثریت] ناآگاهِ همبودگاه، به روش هایِ تَرادادی [سُنتی] روی بیاورند که دربرگیرنده-یِ پخش شب نامه ها، آگهی ها، آرنگ [شعار] نویسی بر در و دیوار، گفتگو با مردم در مترو ها، مهمانی ها و انجمن میباشد.
http://www.youtube.com/watch?v=UsGbPpYt8bc
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر