راهبُردی برای شتاب دادن به ورشکستگی ِاقتصادیِ حکومت اسلامی

شنبه‏، 2010‏/04‏/10

نُسکِ پارسیک

خودرهاگران

چکیده:

چشم اسفندیار حکومتِ اسلامی ترازداری [اقتصاد] است. در این پیوند یکی از راه هایِ آسیب زدن به حکومت اسلامی خودداری از پرداخت رسیدهایِ آب و برق، تلفن و مخابرات است، تا با تهی نگه داشتن گَنجه هایِ [صندوق هایِ] پولی دولت، آن را در پرداختِ دستمزد نیروهای سرکوبگرش و همزمان دُنبال کردن برنامه هایِ ساخت بمب اتمی اش ناتوان سازیم. دولت احمدی نژاد میخواهد برای جبران کسری بودجه که 35 میلیارد دلار برآورد شده است، از راه هدفمند کردن یارانه ها و بالا بردن بهای سوخت از جیب مردم ایران، آنرا فراهم آورد. راه هایِ دیگری که دولت برای جبران کسری بودجه به آنها روی آورده است، واگذاری دانگ بُزرگی از سهم کارخانه هایِ پتروشیمی به سازمان تأمین اجتمایی نیروهای رزمی و دستبردن به پس اندازهایِ پولی است که ایران برای گرفتن وَرسَنگ های [اعتبارهای] بازرگانی در بانک هایِ جهانی گذاشته است. 11 اردیبهشت، روز کارگر بهترین بخت را در فرادستِ آزادیخواهان میگذارد تا با واگرداندن آن به یک روز واخواهی و پَتکارش [اعتراض] سراسری و میهنی، جُنبش آزادیخواهی سبزها را به جُنبش کارگری پیوند زنند.



شکل گیری مسیر راهبردی مبارزه در سال 1389

یکی از ویژگی هایِ بُنیادین ِمبارزه بر پایه-یِ خردگرایی این است که ما هماهنگ با راستینگی هایی [واقعیت هایی] کار کنیم که در برابر خودمان داریم. چنین روشی به ما پروانه میدهد که در راه رسیدن به هدف، از مسیری گُذر کُنیم که آسوده تر، بهتر و شایسته تر باشد؛ و این روش میتواند شایش [امکان] رسیدنِ ما را به آن آماجی که در چشم اندازه خود گُذاشته ایم، بالاتر ببرد. بر این پایه اگر به آنچه که در سال 1389 آغاز شده است نگاهی بیاندازیم، درمییابیم که بهترین راه برای پیش بردِ جنبش ِواخواهی و پَتکارشی [اعتراضی] ایکه در روز 23 خراداد 1388 در ایران آغاز شد و همچنان ادامه دارد، گُذرگاه ترازداریک [ اقتصادی] است. خیلی از نشانه ها گواهی میدهند که پاشنه-یِ آشیل یا بگفته-یِ ایرانیان چشم اسفندیار ِحکومتِ اسلامی، نِهِشتِ ترازداریک [وضعیتِ] اقتصادی و داراکی [مالی] آن است؛ میتوان با پُشتگرمی به نوآوری هایی [ابتکارهایی] که در این میدان بکار گرفته شوند، بَختِ کامگاریِ َهمیستاران [موفقیتِ مخالفانِ] حکومتِ اسلامی را برایِ رسیدن به دگرگونی در ایران بسیار بالا بُرد. بد نیست که نگاهی به راستینگی هایی [واقعیت هایی] بیاندازیم که در همین 21 روز آغاز ِسال، رویدادند. هنوز بیش از هفت روز از آغاز کُنشگری ها [فعالیت ها] پس از فُرویشان [تعطیلات] نوروزی نمیگذشت که ما گواه اوگ گیری [اوج گیری] ناسازگاری ها میانِ دولت از یک سوی و مجلس ِشورای اسلامی از سوی دیگر شُدیم؛ و این درهالی است که بخش بزرگی از نمایندگانِ مجلس، پاسدار هستند و از آنجا که آنها با هموندانِ دولت از یک بدنه هستند، باید که بخودی خود هوای همدیگر را داشته باشند. ولی راستینگی هایِ [واقعیت هایِ] دیگری هستند که نمایندگانِ مجلس را ناگزیز کرده اند که بر پایه-یِ سودِ ترازداریک شان [اقتصای شان]، گلوی دولت را در مجلس بگیرند، و به این بخش از سپاه پاسداران که دولت را در دست دارد، این پروانه را ندهند که به سادگی هدف هایِ خودش را دُنبال کُند.
به همین فرنود [علت] است که می بینیم که درگیریِ فراوانی میانِ مجلس و دولت در جریان است که خواهانِ گردآوری 35 میلیارد دلار از راه هدفمند کردنِ یارانه ها میباشد؛ به زبان دیگر دولت میخواهد مَری [مبلغی] به انداه-یِ سی و پنج هزار میلیارد تومان را از جیب مردم ایران بیرون بکشد، تا بتواند کسریِ بودجه ای را که بر پایه برآوردها، میان 35 تا 50 میلیارد دلار است، جبران کند؛ پیآمدِ این روند، به اندازه ای بهایِ کالا ها را بالا خواهد بُرد که از هم اکنون ترس و هراس در دلِ نمایندگان مجلس پدیدار ساخته است. برایِ کاهش دادنِ پَژمَرگ [خطر] واکَنش ها و شورش هایِ هَنجَمَنی [اجتمایی]، نمایندگان مجلس به دولت پیشنهاد داده اند که میزانِ غارت از جیب مردم را به 20 یا 25 میلیارد دلار کاهش دهد. و این دو نهادِ حکومتی هم اکنون درحالِ چانه زنی با یکدیگر هَستند و دولت آن رقم 40 میلیارد دلاری را که در آغاز درخواست کرده بود، هم اکنون به 35 میلیارد دلار کاهش داده است، و امیدوار است که مجلس به این فشار تن در دهد، و از این راه دست دولت را برای بالا بردنِ بهایِ سوخت و برخی از کلاهایِ نیازین، باز گُذارد، تا دولت بتواند از این راه 35 میلیارد دلار پول در سال 1389 برای خودش فراهم آورد. و کار بجایی رسیده است که پاسدار احمدی نژاد تهدید به کناره گیری نیز کرده است.
این رویدادها همه نشان دهنده-یِ فَرسَخت [جدی] شدن جنگِ مافیاها در پشت پرده است. راستی این است که اگر تاکنون بسیاری از درگیری ها در میان جناح هایِ رژیم، جنگ زرگری بوده است، از اینرو بوده است که هنوز خوان یغمایی برایِ بخش کردن آن در میان خودشان و غارت وجود داشته است، ولی از آنجا که نهشتِ [وضعیتِ] رژیم دارد به سوی ناگواری راستین میرود،-- برای نمونه، تهی شدن گَنجه ها [صندوق ها] و پس اندازهایِ پولی دولت، و تنگتر شدن دستِ دولت در پرداختن هزینه هایِ نیازین و جاری کشور-- میبینیم که دیگر چیز فراوانی برایِ پخش آن در میان آنها نمانده است. و ما میدانیم که در سامانه هایِ [نظام هایِ] مافیایی زمانی که کفگیر به ته دیگ میخورد، هموندانِ آن به جان همدیگر میافتند و تا مرز زُدودنِ فیزیکی ِیکدیگر پیش میروند.
به هر هال اگر نگاهی به گزارش هایی بیاندازیم که در همین چند روز بازتاب پیدا کرده اند، روشن میشود که نهشتِ ترازداریک [وضعیتِ اقتصادی] تا چه اندازه ناگوار شُده است. پروانه بدهید تا از فتوایِ خامنه ای آغاز کنیم. که در پاسخ به اداره-یِ پالایش آب [فاضل آب] قوم داده است، او گفته است که:« هرکس که آب بگُسارد [مصرف کند] و پول آنرا ندهد، آن آب بر او ناروا [حرام] است.» این نمونه آوری نشان میدهد که نهِش [وضع] به اندازه ای ناگوار شده است که رهبر انقلاب که پیش از این تنها برای گره گُشایی از گرفتاری هایِ کلان جهان اسلام فتوا میداد، امروز برایِ زُدودنِ گرفتاریِ اداره-یِ پالایش آب [فاضل آب] قوم فتوا میدهد؛ زیرا حکومت به پول نیاز دارد و اگر این پول ها نرسند، باید نیودِش [اعلام] ورشکستگی کند و فرار را بر قرار فُزونی دهد. از اینرو روشن میشود که یکی از راه هایی که میتواند حکومت را در سال 1389 ورشکسته و از هم فروبپاشاند، خودداری از پرداختِ رسیدهایِ آب، برق، تلفن، مخابرات، مالیات ها و چیزهایی از این دست هَستند و یا به پس انداختن زمان پرداخت آنها؛ تا گَنجه هایِ [صندوق هایِ] پولی دولت تُهی بمانند و حکومت اسلامی نتواند دستمزدِ نیروهایِ سرکوبگرش را همانند، بسیجی ها، سپاه پاسداران، پرداخت کُند، و همزمان ناتوان از دُنبال کردنِ برنامه-یِ ساختِ بمب اتمی و دیگر برنامه هایِ تروریستیش شود؛ به سُخن دیگر، تا دستگاهِ ترازداریکِ [اقتصادی] حکومت زمینگیر شود و حکومت به سوی فروپاشی برود.
بر پایه-یِ گُزارش دیگر، از آنجا که دولت، پولی برایِ بازپرداختِ بدهی هایش به سازمانِ تأمین اجتمایی نیروهایِ رَزمی ندارد، آمده است و دانگ [سهم] بُزرگی از شش کارخانه-یِ پتروشیمی را به این سازمان واگذار کرده است، زیرا دولت خوب میداند که اگر به فرنودِ [دلیل] نرسیدن پول به نیروهایِ رَزمی، آنها ناخُرسند شوند، شورش و درگیری ها با این نهاد آغاز خواهند شد؛ از اینرو دولت، این گرفتاری را جدی گرفته است و دارد تلاش میکند که از راه فروش ویژه [حراج] دارایی هایِ دولتی، پول بَسنده را برای پاسخگوی به نیازهایش بدست آورد.
گُزارش دیگر گویایِ دستبردنِ دولت در سپرده هایِ پولی کشور در بانک هایِ بُرونمرزی است، و دولت دارد از آنها برداشت میکند. بدینسان، دولت میخواهد سپرده هایِ بانکی در برونمرز را که به کشور در بارزگانی هایِ جهانی وَرسَنگ [اعتبار] میبخشند، بردارد و آنها را هزینه-یِ کسری هایِ روزانه-یِ درونِ کشور کُند. و اگر افزایش 50% آمار بیکاری را در همین بیست روز آغاز سال زَرسنج [معیار] قرار دهیم، درمیبابیم که داریم به سوی یک آزَرَنگِ ترازداریک [فاجعه اقتصادی] میرویم. بد نیست که این نکته را درنگریم که آنچه که دارد رخ میدهد، نشان دهنده-یِ مسیر مبارزه ای است که باز شده است؛ گُذرگاهی که بشود در آن جمهوری اسلام را بر زمین کوبید، مبارزه در گُذرگاه ترازداریک [اقتصادی] است؛ نافرمانی هایِ شهریگری [مدنی] در پَهنه-یِ ترازداریک [اقتصادی] را ما در کنار مبارزه هایِ سیاسی در روز 11 اردیبهشت خواهیم دید و در ماه خرداد، یک سریِ تازه از مبارزه هایِ توده ای و هَنجُمَنی [اجتمایی] خواهیم داشت که ادامه-یِ جنبش سبزها خواهد بود که در 23 خرداد سال 1388 آغاز شد؛ بهم پیوستن این فشار هایِ ترازداریک [اقتصادی]، نوآوری هایِ [ابتکار ِعمل هایِ] ضد دولتی و ترازداریک [اقتصادی]، همراه با فشارهایِ برونمرزی که در راه هَستند و همچنین آغازِ دور تازه-یِ جُنبش هایِ هَنجَمَنی [اجتمایی] و پَتکارشی [اعتراضی] در ماه اردیبهشت و خرداد ماه، که از یازده 11 اردییبهشت آغاز و در روزهایِ 23 ، 25 و 30 خرداد ادامه خواهند یافت، نوید میدهند که چنانچه ما در سال 1389 گُزیرنده [مصمم] و هوشمند باشیم و نوآوری کُنیم، میتوانیم کار جمهوری اسلامی را یکسره سازیم.
هدف از پیشنهاد برای واگرداندن 11 اُردیبِهِشت، به یک روز واخواهی و اعتراض میهنی این است که در روز کارگر همه-یِ قشرها همانند کارمندان، دانشجویان، جوانان، و بیکاران به موج اعترضی کارگران بپیوندند. واگرداندن روز کارگر به روز واخواهی و پتکارش [اعترض] سراسری و میهنی، میتواند زمینه ساز برای بالا رفتن نیروی روانی در مبارزه بشود تا بتوان این نیروی روانی را در برگزاری گردهمایی هایِ زنجیره ای و سازماندهی آنها در ماه خرداد بکارگرفت.



http://khodrahagaran.org/Fa/