جمعه، 2010/04/02
خودرهاگران
نُسخه فارسی
برپایه-یِ گزارش هایِ رسیده، بدنبال ناسازگاری هایی که کشورهایِ نیرومند و صنعتی جهان با حکومت اسلامی بر سر پرونده-یِ هسته ای آن دارند، این کشورها میخواهند برای اَدَب کردن حکومت ملاها، اینبار تحریم هایِ سخت تری را بکارببندند. و همکنون آنها در حال فرآهم آوری ها و زمینه سازی هایی هستند تا در هفته های آینده این تحریم ها آغاز شوند. از گُستردگی موج تازه تحریم ها میتوان گمان بُرد که کشورهایِ آزادِ جهان تنها بدنبال گوشمالی دادن به حکومت اسلامی نمیباشند، بلکه آنها اینبار خواهان کنارگذاشتن حکومت اسلامی در جایگاه یک رژیم دردسر ساز هستند. ولی از آنجا که پُرسمان دگرگونی رژیم در ایران به سادگی آن در عراق و افغانستان نیست، این کشورها نیاز به زمان برای ژرف بینی و هوشیاری بیشتر دارند که در راستای پخش سودمندی ها و منفعت ها یشان در پشت پرده، و پس از کنار گذاشتن این رژیم است.
این کشورهای نیرومند و صنعتی جهان تا اندازه ای در شکاف انداختن میان حکومت اسلامی و همپیمان های گذشته-یِ آن، روسیه و چین کامگار و موفق بوده اند. آنها توانستند با پیشنهاد ها و پیماننامه هایِ پُر چرب و سود آور اقتصادی، نخست روسیه را از ادامه-یِ پشتیبانی از حکومتِ ملاها پرهیز دهند و همکنون در حال کار کردن بر روی چین میباشند تا این کشور را نیز از پیرامون حکومت ملاها به دور سازند؛ دور کردن چین از حکومت ملاها به دلیل گُنجایش بالای مراوده های اقتصادیش با حکومت اسلامی به سادگی گرفتاری این کشورها با روسیه نیست. چین با داشتن یک میلیارد و سیصد میلیون تن جمعیت، در وضعیت خیلی حساس تری به سر میبرد. سامان و نظم اجتمایی در چین یک سامان پایداری نیست، زیرا عامل هایِ فشار سیاسی و شکوفایی اقتصادی تاکنون از پدیدار شدن جنبش های اجتمایی در این کشور پیشگیری کرده اند. از دست رفتن بازار حکومت اسلامی میتواند این پایستگی یا ثبات نمادین در چین را برهم بزند و این کشور را در چاهِ تنگنایِ سیاسی و اقتصادی بزرگی بیاندازد. گویا کشورهایِ صنعتی و نیرومندِ جهان کامگار و موفق بوده اند تا با دادن پیشنهادهایِ سودآور به چین، این کشور را از ادامه همبستگی با حکومت ملاها بازدارند.
تحریم ها اینبار کشتی رانی، راه هایِ هوایی و بخش هایی از اقتصاد کشور را هدف خواهند گرفت که به دگرگونی رژیم در ایران شتاب خواهند بخشید. بیگمان این کشور های صنعتی و نیرومندِ جهان، جدا از این تحریم ها برنامه هایِ ویژه ای را نیز برایِ جایگزین کردن حکومت دلخواهاشان بجایِ رژیم اسلامی، چیده اند. در اینجا نقش ما نیروهایِ آزاده و دگرگونخواه این است تا پیش از اینکه نشانه های فروپاشی این رژیم آشکار شوند و ما در آستانه-یِ سرنگونی آن باشیم، در باره جانشین کردن حکومت اسلامی با یک حکومت جایگزین که آزادیخواه و شایسته باشد بیاندیشیم تا در پی آیندِ این تُهیگی ِقدرت که پس از سرنگونی حکومت اسلامی پدیدار خواهد گشت، کشورهای نیرومند و صنعتی جهان، یک حکومت جایگزین را که دلخواه و پسندیده-یِ خودشان باشد، به ما نپذیرانند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر