خشایار رُخسانی
نماگاه های (صحنه های) دلخراش شهرها و مردم آسیب دیده از زلزله-ی دو روز گذشته در ژاپن بسیار دهشتناک و غم انگیز است. این زمین لرزه-ی 8،9 ریشتری افزون بر آسیب زدن بر ساختمان ها سبب اَبرخیزآب (سونامی) و کشته شدن ده هزار آدم در ژاپن شد و زیان های فراوانِ داراکی (مالی) به این کشور زده است. افزون بر آن پیکش (انفجار) در یکی از کارخانه هایِ کَهرُبایِ (برق) اتمی سبب آلوده شدن زیست بوم این کشور با مواد رادیو اکتیو شده است. اگر این زمین لرزه در ایران روی میداد که یک کشور زلزله خیز است میتوانست آزَرَنگ (مصیبت) بُزرگتری با سدها هزار کَشته برجای گُذارد؛ کشور ژاپن با ساختن خانه هایِ استوان در برابر زلزله شمار زیان های جانی و داراکی (مالی) را به کمترین اندازه رسانده است، ولی ما در ایران چه پیش بینی هایی را برای پایین آوردن شمار آسیب دیدگانِ زمین لرزه انجام داده ایم؟ همین زلزله میتوانست در شهر بوشهر بیش از سدها هزار کشته برجای گذارد، و با آسیب رساندن به کارخانه-ی کَهرُُبای (برق) اتمی بوشهر، این شهر باستانی را با مواد رادیو اکتیو آلوده و به کَرده (عملا) برای چند هزار سال تُهی از شهروندان کُند. آیا ما میتوانیم تنها با فراموش کردن و اندیشه نکردن به چنین پیشامدِ دهشتناکی از رویدادِ زمین لرزه در آینده در ایران پیشگیری کُنیم یا شمار کُرپانیان (قربانیان) را به کمترین اندازه-ی آن برسانیم؟ آیا در کشور ایران ساختن خانه های استوان در برابر زلزله برای مردم امکان پذیر نیست؟ چه کسی باید در رنج سازماندهی و برنامه ریزی برای ساختن شهرهای استوان (محکم) در برابر زمین لرزه در ایران باشد؟ بر پایه-ی یک گزارش کارشناسانه تنها یک زلزله-ی 5 ریشتری در شهر تهران بسنده میکند که سدها هزار کشته برجای گذارد. آیا سوای آرزوی بُردباری برای بازماندگان زلزله و کندن گورهای دسته جمی (جمعی) برای کُرپانیان (قربانیان) زلزله، کار دیگری از دست ما ساخته نیست؟ براستی که جای افسوس است که در این کشور که بیش از هفت هزار سال یشینه-ی شهریگری (تمدن) دارد، در سده-ی بیست و یکم، ارزش جانِ یک ایرانی این اندازه بی بها است که کمتر از مزد یک کورگن میباشد. از آنجا که هیچگونه چشمداشتی برای برنامه ریزی و ساختن شهر های استوان در برابر زلزله بدست این حکومت اشغالگر اسلامی و تازی پرست نمیرود، و انجام چنین برنامه های سازندگی را باید تنها در یک ایران آزاد و مردمسالار اُمید داشت، با بودن این حکومتِ پادایرانی و بیگانه پرست بر سر قدرت هر زلزله ای که در ایران پیش بیاید، میتواند آزَرَنگ (مصیبت) جانی بزرگی روی دست مردم ایران بگذارد. ازاینرو نُخستین راه برای پیشگیری از چنین آزَرَنگی (مصیبتی ) گذر کردن هرچه تُندتر از بختک حکومت اسلامی و سرنگونی آن میباشد. پس هم میهنانِ آزاده! بیایید تا با همبستگی و یاری همدیگر هرچه زودتر کشور ایران را از هَستی ننگین این حکومت ِ اشغالگر و تازی پرست رها سازیم.
دوشنبه، 23 اسفند، مَهشید 7032 آریایی میترایی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر