خشایار رُخسانی
چکیده:
آقای دکتر اسماعیل نوری علا هنداخ (طرح) برپایی یک دولت گذرا در برونمرز را داده اند. این دولت باید از دل یک مِهَستان (مجلس) میهنی بیرون بیاید که نمایندگان آن راسته (مستقیم) از سوی ایرانیان برونمرزی در یک گُزیدمان هَستنما (مجازی) از راه تارکده (اینترنت) برگُزیده خواهند شُد.
آقای دکتر اسماعیل نوری علا هنداخ (طرح) برپایی یک دولت گذرا در برونمرز را داده اند. این دولت باید از دل یک مِهَستان (مجلس) میهنی بیرون بیاید که نمایندگان آن راسته (مستقیم) از سوی ایرانیان برونمرزی در یک گُزیدمان هَستنما (مجازی) از راه تارکده (اینترنت) برگُزیده خواهند شُد.
سرآغاز:
با آنکه بیشینه-ی (اکثریت) هَنگان ها (حزب ها) و سازمان هایِ سیاسی مردمسالار خواهان سرنگونی حکومت اسلامی هَستند، ولی آنها هیچ برنامه ای برای دوران گُذر ندارند، و این یکی از بُزرگترین کاستی های آنهاست که سبب فراگیر نشدن جنبش آزادیخواهایی مردم ایران شده است، و این درهالیستکه بیشینه-ی (اکثریت) مردم ایران خواهان دگرگونی هَستند. یکی از نگرانی هایی که از پیوستن بخش بُزرگی از مردم ایران به جُنبش آزادیخواهی پیشگیری میکُند، سرنوشت ناروشن کشور و شایمندی (احتمال) ناآرامی، هرج و مرج و آسیب پذیری مرزهای کشور پس از سرنگونی حکومت اشغالگر اسلامی است. برپایی یک دُولت گُذرا در برونمرز بهترین راهکار است که میتواند نگرانی بخش بُزرگی از مردم ایران را از آینده ای ناروشن پس از سرنگونی حکومت اشغالگر اسلامی بزُدایید، اگر این دولت به نمایندگی از همگی مردم ایران برگُزیده شود و برای دوران گُذر برنامه داشته باشد، آسایش و سامان را به کشور بازگرداند، از مرزهای کشور پاسداری کُند و زمینه-ی برپایی همه پُرسی و گزیدمان آزاد را برپا سازد. از دیگر برتری های یک دُولت گُذرا این است که این دولت خواهد توانست بزودی به جنبش آزادیخواهی مردم ایران سر و سامان دهد که هم اکنون یک جنبش بی سازمان و بی در و پیکر است، و مبارزه-یِ نافرمانی شهریگری (مدنی) و خیابانی را کامگارانه به پیش ببرد. و از همه مِهَندتر (مهم تر) اینکه این دولت میتواند به نمایندگی از مردم ایران با کشورهای آزادِ جهان درباره-یِ آینده-یِ ایران پس از حکومت اسلامی گفتگو کُند، از آنها بخواهد که لانه های انیشه ای (جاسوسی) حکومت اسلامی را ببندند، تا بَغدِستان های (سفارتخانه های) ایران را به نمایندگی از مردم ایران بازپس بگیرد؛ برآیندِ چنین کاری آسیب فراوانی به نیروی روانی دُشمن خواهد زد و شمارش باژگونه (معکوس) برای سرنگونی آنرا شتاب خواهد داد و همزمان بر خودباوری و نیروی روانی آزادیخواهان خواهد افزود.
اگر ایرانیان آزاده و میهندوست در برونمرز که نگران سرنوشت کشورشان هَستند، بجای به هدر دادنِ زمان و فرسودن نیروهایِ زاینده شان در گفتگوی های ستیزه جویانه در فیس بوک، و یا از راه درگیری های شاخه ای و زیان آور باهم، رویِ برنامه-یِ برپایی یک دولت گُذرا سرمایه گُذاری کُنند، بزودی خواست همه-ی آنها برآورده خواهد شد که آرزویِ رهایی ایران از سه دهه کابوس حکومت اسلامی را دارند. این برنامه-ی سودمند زمانی میتواند انجام گیرد که هر ایرانی آزاده و میهندوست بخشی از خویشکاری (وظیفه) و خورتاکی (مسئولیت) کار را کوشا بپذیرد، در گُسترش این اندیشه در میان هم میهنانش بکوشد و تنها به خواندن این یاداشت بَسنده نَکُند.
در این پیوند آقای دکتر اسماعیل نوری علا و یارانشان هَنداخ (طرح) برپایی یک دُولت گذرا در برونمرز را درانداخته اند که انجام آن میتواند سنگِ بُزرگی را از روی دوش اپوزیسیون حکومت اسلامی و مردم آزادیخواه ایران بردارد. چکیده-ی برنامه ای که ایشان پیشکشیده اند در پایین میخوانید [2]:
فرنودِ (دلیل) ناکامی و بی بازده بودن کوشش هَنگان ها (حزب ها) و سازمان های سیاسی در برونمرز که میخواسته اند یک «دولت گذرا» برپا سازند، این بوده است که آنها نمیتوانسته اند همگی مردم ایران را نمایندگی کُنند. از اینرو پیشنهاد شده است که این «دولت گُذرا» از دل یک مهستان (مجلس) میهنی بیرون بیاید که نمایندگان راسته (مستقیم) آن از سوی ایرانیان برونمرزی و درونمرزی [1] برگُزیده شده باشند. هم اکنون یک انجمن فراگروهی به نام «انجمن فراهم آوری مِهستان (مجلس) میهنی» کار برگُزاریِ گُزیدمان (انتخابات) را برای این مِهستان (مجلس) میهنی دُنبال میکند؛ نیاز به گفتن است که هموندانِ (اعضای) «انجمن فراهم آوری مِهستان میهنی» فراگروهی کار میکُنند، و آنها خودشان را برای اورَنگ (مقام) نمایندگی در «مِهستان میهنی» نامزد نخواهند کرد؛ «انجمن فراهم آوری مِهستان میهنی» بزودی در پیش دید همگانی نمایان خواهد شد و هم میهنان را آشکارا در جریان کوشندگی های خودش خواهد گُذاشت.
خوشبختانه به کمک ابزارهای پیوستمانی (ارتباطات) نوین همانند تارکده (اینترنت)، فیس بوک و تویتر و تلوزیون های ماهواره ای، همگی ایرانیان برونمرزی و درونمرزی میتوانند در گُزیدمان ها (انتخابات) برای گُزینش نمایندگان خود در آسایش و آسودگی رسا بُهماسند (شرکت کُنند) و نقش مِهَندی (مهمی) در فرایند آزادسازی کشور و نهادینه شدن مردمسالاری در میهن بازی کُنند
یاداشت:
[1] چنانچه ایرانیان درونمرزی توانایی هُماسش (شرکت) در گُزینش نمایندگان «مِهستان میهنی» را داشته باشند، از هُماسش آنها پیشوازی خواهد شد.
[2]
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر