خشایار رُخسانی
با وجودِ این همه بیدادی که هم اکنون مردم ایران از آن در رنج هَستند، آنچه که تاکنون شَوَندِ (علت) یک رستاخیز سراسریِ مردم نَشده است و از خیزش سرنوشت ساز آنها پیشگیری کرده است، نگرانی مردم از دوران گُذار و شوایی (احتمال) هرج و مرج است که ریشه در نبودگی یک هماهنگی میان اپوزیسیون حکومت اسلامی دارد و همچنین بی اَپَستامی (بی اعتمادی) مردم ب...ه این اپوزیسیون که بتواند همزمان با فروپاشی حکومت اشغالگر اسلامی، تُهیگی قدرت را پُر کُند و با سروسامان دادن به نهشت ها (اوضاع)، کشور را در یک اِسپاش (فضای) آسوده به سوی یک همه پُرسی آزاد برای روشن کردن ساختار سیاسی آینده ببرد. خوشبختانه امروز به کمک شایش هایی (امکان هایی) که تکنولوژی نوین در فرادست آزادیخواهان گذاشته است، مانند تارکده، پالتاک و فیس بوک میتوان در این پیوند و به سادگی گردهمایی های نُخستین را در جهان هَستنما (مجازی) انجام داد که زمینه-ی برگزاری گردهمایی راستین (واقعی) همه-یِ سازمان های دمکرات را فراهم بیاورند. در این راستا شاهزاده رضا پهلوی میتواند از بهر آزاده بودن و نام نیکی که از خود بجای گذاشته است، یک نقش بسیار مهم و هماهنگ کُننده میان همه-ی سازمان های سیاسی بپذیرد. اگر او امروز از این خویشکاری (وظیفه-ی) تاریخی و سرنوشت ساز خودش که برای آنهم سوگند خورده است، شانه تُهی کند، پس چه زمانی میخواهد سوگند خود را بجا آورد؟ دستکم اگر شاهزاده رضا پهلوی در این هنگامه-ی سرنوشت ساز که جنبش از نبود رهبری در رنج است، پیشگام برای برپایی چنین مَهستان یا نشست بُزرگی از همه-ی سازمان های سیاسی و دمکرات گردد ولی سازمان های سیاسی به فراخوان او پاسُخ مثبتی ندهند، آنگاه او در برابر تاریخ شرمنده و سرافکنده نخواهد بود و تاریخ او را بازخواست نخواهد کرد که چرا در انجام خویشکاری مَهَند (وظیفه-یِ مهم) خودش کوتاهی کرده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر