خشایار رُخسانی
پُرسش یک هم میهن
خشایار جان فکرنمی کنید تندروی برآیند باژگون-ی (عکس) آنرا داشته باشد؟
تو جنبش آدم های گوناگون با گرایش های دینی جورواجور وجود دارند.
کوروش که نماد هومَنی ( انسانیت) برای ما ایرونی هاست هیچ وقت به هیچیک از دین ها (خوب یا بد) ناسزا نمیگُفت.
پاسُخی به یک هم میهن
آروشا جان، این نگارک (تصویر) خوارداشت هومَنی (انسانیت) نیست، بُزرگترین دُشنام به همودگاه آدمی برپایی آن نماگاهی (صحنه ای) است که در آن آدم را سنگسار میکنند، و این بُزرگترین دُشنام به هُومَنی (انسانیت) است که ما آنرا وام دار دین های سامی هَستیم (یهودی، ترسایی و اسلام)؛ تنها سنگسار یک آدم در جهان بَسنده میکند (کافیست) که «خورشید از شرم خاموش گردد»، ولی از آنجا که واژگان هیچگاه بار فرتورها (عکس ها) و نگارک ها را نخواهند داشت تا گُستردگی و ژرفای چنین جَنوری ای (جنایتی) را به نمایش بگذارند، کمتر کسی میتواند بانگارد که کیفر مرگ از راه سنگسار کردن به چه چَمی (معنی) است و بر آن آدم نگون بخت که به کیفر سنگسار ایراخته شده است (محکوم شده است) در آن میدانگاه مرگ چه میگُذرد. ولی با اینهمه من در این نگارک به پیامبر اسلام یا مسلمانان دُشنام نداده ام، تنها رفتار آنها را با ارزش های آدمیک (انسانی) که در سده-ی بیست و یکم در جهان آزاد شناخته شده هَستند، سنجیده و ارزیابی کرده ام
چهار ده سده خاموشی و بادپروایی (بیتفاوتی) در برابر دروغ دیگر بس است! اگر چه گفته من همانند شوخی میماند، ولی باید که خُمینی گُجَستک (ملعون) ...را سپاس گفت که با دیوانگی خودش و بنیاد گزاری حکومت اسلامی در ایران سیمای پلید ولی نهان اسلام را برای مردم روامند (عادی) آشکار ساخت و زمینه-یِ یک رو در رویی فرجامین میان روشنایی و فرزانگی فرهنگ نژاده-ی ایران با تاریکی و واپسگرایی باورهایِ اسلامی را پدیدار ساخت. آخوندها برای حکومت کردن چهارده سده دیر کرده اند، زیرا تکنولوژی نوین همانند تارکده (اینترنت) و ماهواره بُزرگترین پُشتیبان جوانان ایران در یافتن فرهود (حقیقت) اسلام هَستند، آن فرهودی (حقیقتی) که برای چهارده سده از دید نیاکانِ ما پنهان نگاه داشته شد و پُرسش درباره-ی آن با کیفر مرگ پاسخ داده میشد.
دوست گرامی، ارج گذاری به هاگ های مردمی (حقوق بشر) از گرامیداشت هاگ های (حقوق) جانوران آغاز میشود. در این پیوند آیین زرتشت «جشن بهمنگان» را تنها برای پاسداری از جان جانوران و ارزش گذاشتن بر هَستُمَندی (وجود) آنها برپا کرده است که در این ماه زرتشتیان از خوردن گوشت جانوران سودمند خودداری میکنند. از سویی دیگر همانگونه که بیان داشتید در همبودگاه های اسلامی با پیروی از دستورهای قرآن و آیین (سنت) محمد به جان جانوران هیچ بهایی نمیدهند و «عید قربان» اوگ (اوج) خوارداشت هاگ های (حقوق) جانوران است که با چه سنگدلی سرآنها را با آن همه درد میبرند؛ بیگمان چنین آیین هایی زمینه ساز گُسترش خشونت در میان مردم و روا دانستن آن هَستند، و چنین همبودگاهی با چنین سنگدلی هایی، خود را برایِ بریدن سر دگراندیشان آماده میسازد.
از یک میلیارد مسلمانی که در جهان یافت میشوند تنها شاید اندکی از آنها قرآن را خوانده باشند ولی با اینهمه چشم بسته همه-ی دستورهاو آیین سنگدلانه-ی آنرا میپذیرند که نه از پایه-ی فرخویی (اخلاقی) برخوردار اند و نه ارزش دانشیک (عملی) دارند. اگر قرآن وَرچی (معجزه ای) داشته باشد، وَرچ (معجزه) آن همین باورمند بودنِ بیش از یک میلیارد مسلمان به این آیین است، که بدون اینکه در آن پژوهشی کرده باشند، دستورهای ددمنشانه-یِ این آیین را پذیرفته اند.
در این میان خاموشی فرهیختگانِ میهندوست ایرانی و خودداری آنها از روشنگری دینی از بهر رودربایستگی ها یا ترس از جان، و بادپروایی (بیتفاوتی) آنها در برابر دستورهای نامردمیک (غیر انسانی) اسلام و قرآن، بُزرگترین دغایش (خیانت) به کشور و مردم ایران است. باورهایِ دینی مردم را زمانی میتوان گرامیداشت که نُخست باور دینی ابزاری در دست حکومت برای کُشتار نباشد که هم اکنون حکومت اسلامی دارد پروانه-ی کشتار همگانی مردم ایران را «بخوبی و مهارت» فراوان از باور دینی مردم برمیهیزد (استخراج میکند) [1] و دوم اینکه این باورها سبب ساز آسیب و گزند به آنها نشود.
هتا داریوش بزرگ که با پیروی از آیین اشو زرتشت به باورهایِ دینی مردمان کشورهای دیگر ارج میگذاشت، یکبار برای برچیدن یک آیین شوم ناگزیر به لشکرکشی به یک کشور فریکایی (افریقایی) شد که در آنجا در پیروی از آیین بومی شان در روزهای ویژه ای بچه های گُزینش شده ای را در آتش میانداختند. این لشکر کشی هیچ سودی برای مردم ایران دربر نداشت، تنها گامی برای پیشگیری از این رسم بیدادگرانه و ددمنشانه در جهان بود.
یاداشت:
[1] برهیختن: استخراج کردن
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر