حشمت تبرزدی، کُنشگر سیاسی گرفتار در زندان رجایی شهر کرج، در پایان اسفند ماه سال گذشته، نامه ای را که روی سُخنش با مردم است در ستایش از جنبش هَنجُمَنی (اجتماعی) آنها نگاشته است.
متن نامهٔ او در دسترس ارگان سُخن پراکنی مجموعه کُنشگران حقوق بشر در ایران "هرانا" قرار گرفته است را در ذیل می خوانید:
آزادیخواهان بپا خواستهٔ ایران با درودهای گرم همراه با امید به پیروزی
نمیتوانم شادمانی و امید خودم را از جنبش سبز در شرایط کنونی آشکار سازم. طی سالهای گذشته تنها آرزوی من این بود که جنبش اجتماعی زنده، پویا و قدرتمندی به وجود بیاید که به شکلی اثر گذار در صحنهٔ سیاسی اجتماعی حرکت کرده و هم چون بهمنی بزرگ آحاد دموکراسی خواهان را در خود جذب نماید و برای رسیدن به حکومتی آزاد و دموکراتیک و عرفی، بر دیکتاتوری مذهبی حاکم بتازد و امکان متوقف شدن آن وجود نداشته باشد.
باور عمیق من این است که چنین جنبشی شکل گرفته و بهمن آزادی به راه افتاده است. باید شتاب کنیم تا از حرکت جنبش عقب نمانیم. مرحله دوم جنبش سبز که از ۲۵ بهمن شروع شد و تا دهم اسفند ادامه یافت و میرود تا در سه شنبههای اعتراضی استمرار یابد، دیکتاتوری حاکم را تا آن اندازه وحشت زده و سردر گم کرد که مجلس اسلامی رژیم به شکل بسیار غیر مدنی و ضد فرهنگی شعار مرگ بر موسوی و کروبی سر داد و در حوزهٔ علمیه در هنگام سخنرانی به اصطلاح یک آیت الله، چوبه دار ساختند و برای مخالفین در خواست اعدام کردند. در همین دوره نهادهای امنیتی و قضایی حکومت به مبتذلترین شکل به تهمت زنی دروغ پراکنی، تهدید و لجن پراکنی علیه مخالفین و معترضین روی آوردند.
همهٔ اینها ناشی از ترس، قدرت طلبی، خشونت ورزی و جهالت قومی ست که زمانی خود را نماینده اخلاق، معنویت و دین آسمانی معرفی میکردند. حال که مخالفت و اعتراض مردمی علیه خود را مشاهده میکنند، ماهیت واقعی خود را بروز میدهند.
باور من این است که همهٔ احزاب، سازمانها و شخصیتها در شرایط کنونی میبایست از مبارزات مسالمت امیز و متمدنانهٔ جوانان پشتیبانی کرده و سیاست سکوت و محافظه کاری را کنار بگذارند. برای رسیدن به دموکراسی و حقوق بشر میبایست هزینه پرداخت کرد.
خوشبختانه در آستانهٔ بهار آزادی قرار گرفتهایم و شرایط کنونی تحت هیچ فشار و سرکوبی لغزش پذیر نیست. ملت ایران در آستانهٔ سپیده دم آزادی و رهایی تاریخی قرار گرفتهاند. باشد که این باره با درایت و شکیبایی و تداوم مبارزات شجاعانه آرزوی یکصد ساله برای رسیدن به آزادی و عدالت واقعی را محقق سازیم.
زندان رجایی شهر. اسفند ۱۳۸۹
حشمت تبرزدی
هرانا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر