سازمان خودرهاگران
چکیده:
برخی از کارشناسان سیاسی بر این باور هَستند که با آغاز ناآرامی ها در 23 خرداد سال گذشته، خامنه ای این بخت را داشت تا با میانجیگری در میان جناح هایِ گوناگون حکومتی، مهار سپاه پاسداران را در دست خودش نگه بدارد و به ناآرامی ها پایان بدهد، ولی سویگیری یک جانبه-ی خامنه ای به سودِ دولت کودتاچی احمدی نژاد به کَردِ (عملا) همه-ی امکان ها را برای بازگرداندن کشور به یک فضای آرام بست. و از سویی دیگر خامنه ای ناگزیر بود که برای نگهداری یک آرامش نمادین در همبودگاه، بیشتر به سپاه پاسداران قدرت بدهد، کاری که در پایان به شکست همه-ی برنامه های گُستاخانه و بُلندپروازانه-ی خودش بدست سپاه پاسداران و رانده شدن از قدرت فرجامید. نماز آدینه-یِ فردا چهاردهم خرداد 1389 تنها سالروز مرگ خمینی جنایتکار نخواهد بود، بلکه همزمان سالروز امضای سند مرگ نهاد ولایت فقیه در آن سیمایی که تا کنون میشناختیم نیز هست که از توانمندی ها و گزیینش های فراوان برخوردار بود.
سرآغاز:
این گُفتاورد در باره-یِ گمانه زنی هایی است که پیرامونِ سخنرانی خامنه ای در نماز آدینه-یِ فردا چهاردهم خرداد 1389 انجام گرفته است.
برخی از کارشناسان سیاسی بر این باورند که پس از آغاز ناآرامی ها و اعتراض ها در 23 خردادِ سال پیش که انگیزه-یِ آن دغلکاری و دستبرد در رای مردم بود، خامنه ای چنین امکانی را داشت تا سپاه پاسداران را تا اندازه ای زیر مهار خود نگهدارد و شرایطی را فراهم آورد که جناح هایِ گوناگونِ درونِ نظام بتوانند بایکدیگر به سازگاری برسند، و این همسازی سبب فروکش کردنِ تنگناها و چالش های رژیم گردد. این کارشناسان بر این باورند که، این بخت برای خامنه ای در نماز آدینه-ی 29 خرداد سال پیش فراهم بوده است، ولی گروهی دیگر میگویند که سویگیریِ بیدرنگِ خامنه ای به سودِ احمدی نژاد پس از اینکه برآیندِ گُزیدمان از سوی کامران دانشجو در وزارت کشور به آگاهی همگانی رسانده شد، به کردِ (عملا) سبب شد که دُرستی ِبرآیندِ گُزیدمان و انجام دادگرانه-یِ آن، زیر پرسش برَوَد و بی ارزش شود. و ازاینرو در نماز آدینه-یِ 29 خرداد سال پیش خامنه ای چاره ای دیگری بجز پشتیبانی از احمدی نژاد نداشت.
راستینگی و واقعیت این است که در درازایِ یک سال گذشته، جُنبش سبزها توانسته است با به چالش فراخواندنِ حکومت و بلرزه درآوردن ستون هایِ ساختار آن، رویهم رفته شرایطی را برپا سازد که امروز ما از آن به نام شرایطِ فروپاشی سامانه-یِ جمهوری اسلامی یاد میکنیم. و از دیگر راستی ها اینکه در نماز آدینه-یِ فردا، چهاردهم خرداد 1389 گُزینش هایی که در پیش روی خامنه ای هَستند، در سنجش با آنچه که او در نماز آدینه-یِ 29 خردادِ سال 1388 داشت، خیلی کمتر خواهند بود. هدف این گُفتاورد شکافتن این موضوع است:
هم اکنون سپاه پاسداران نشان داده است که دارایِ بسیاری از پروژه هایِ گُسترده و دراز مدت است، و میخواهد آنها را با گُستاخی دُنبال کُند. چندی پیش پاسدار جعفری فرمانده-یِ کل سپاه، برنامه-یِ بُنیادینی را که سپاه پاسداران به کَردِ (عملا) به دنبال انجام آنها است به آگاهی همگانی رساند. او گفت که: سپاه پاسداران را یک نهادِ سیاسی، اقتصادی، امنیتی و نظامی میداند. به سُخن دیگر سپاه پاسداران از این پس آن جایگاهی را که قانونِ اساسی حکومتِ اسلامی برایِ آن پیش بینی کرده است، دیگر نمیپذیرد؛ از اینرو کودتا یک حالت رسمی تر پیدا کرده است و سپاه خودش را به نام یک نهاد نظامی، امنیتی، سیاسی و اقتصادی میشناساند؛ و دیگر اینکه در کنار وزارتِ آگاهی و امنیت و نهادهایِ اقتصادی که زیر لگام خامنه ای اداره میشوند، سپاه پاسداران نیز از این پس دستگاهِ آگاهی، امنیتی و نهادهایِ اقتصادیِ خودش را خواهد داشت که در برابر نهادهایِ زیر مهار خامنه ای خودنمایی خواهند کرد. و بویژه اینکه سپاه پاسداران در ناسازگاری با قانونِ اساسی که این نهادِ رزمی را از درآمیختگی در سیاست پرهیز میدهد و برای آن تنها یک وظیفه-ی رَزمی درنگر گرفته است، فرمانده-ی کل آن میگوید که:« سپاه پاسداران یک نهاد سیاسی است»، و با این گفته این بخش از قانون را بی ارزش میکند. و در ادامه میگوید که:« ما در میدانِ قدرت نقش خواهیم داشت و نقش نخست را هم بازی خواهیم کرد.» با این سُخن، سپاه پاسداران پیام روشنی را برای خامنه ای فرستاد؛ و اینکه از این پس همگی قدرت بایستی آهسته آهسته در فرادستِ سپاه پاسداران گذاشته شود، و دیگر نهاد ها همانند مجلس تشخیص مصلحت نظام، شورای نگهبان، حتا مجلس شورای اسلامی، دیگر نخواهند توانست کارکرد یا نقش جدی در پروژه سپاه داشته باشند، پروژه ای که با درنگریستن به سرچشمه هایِ اندیشمندی آن، هدفش آماده سازی برای ظهور امام زمان است.
گویا جُدا از اینچنین پنداشت هایی، در پشت پرده، موضوع بسیار مهم تر از اینهاست، و آن اینکه سپاه دارد خودش را آماده میسازد تا در جایگاهِ یک پیشکار و خدمتکار شایسته در خاورمیانه برایِ نیروهایِ بزرگِ جهان، ایفای نقش کُند، تا بتواند شایستگی خودش را برای کشورهایِ باختر و آمریکا به نمایش بگذارد و پروانه-ی ماندگاری در قدرت را از آنها بگیرد، همانند همان جایگاهی که هم اکنون نیروهای رَزمنده در پاکستان و ترکیه برای آمریکا و کره شمالی برای چین دارند.
در این برنامه، نقشی برایِ ولایت فقیه که دارایِ توان و گُزینش های فراوان باشد نمیماند، و اگر هم سپاه پاسداران بخواهد نهادی را بنام ولایتِ فقیه نگه بدارد، آن را به یک نهادِ نمادین دگرگون خواهد کرد که کارکردی نداشته باشد و به دست خودِ سپاه اداره شود و هرگاه هم که خواست بتواند فقیه را بردارد و کس دیگری را جایگزین آن کند. امروز خامنه ای میبیند که همه-یِ گُستاخی ها و بُلندپروازی هایش به دستِ باندِ تازه-یِ احمدی نژاد و پاسدارانِ دور و برش همانند رحیم مشاعی و صادق محصوری محکوم به شکست شده است، باندی که از آدمکشان، جنایتکاران، تبهکاران، و هوسرانان و ناکسان ساخته شده است و بی بهره از هرگونه ارزش های مردمی است و آمده است تا قدرت را بدست بگیرد؛ و چون نیرویِ رزمی هم در درست دارد، هرکس را هم که بخواهد در برابر آن ایستادگی کند، میتواند بسادگی کنار بگذارد. بنابراین در نماز آدینه-یِ فردا 14 خرداد خامنه ای گفته-یِ چندانی برای بیان کردن نخواهد داشت، و نمیتواند گفته-یِ فراوانی در ناسازگاری با سپاه پاسداران و آنچه که این نهادِ رَزمی برای او دیکته کرده است، داشته باشد، زیرا اگر که خامنه ای بخواهد موضع ای در ناهمسازی با سپاه پاسدارن بگیرد، او سپاه را به کَردِ (عملا) در برابر خودش خواهد ایستاند، و از آنجایی که هم اکنون مدیریت سپاه در تنگناست و با آشفتگی گسترده و سخت رو در رو است، و چشم اندازی هم برایِ بُرونرفت از آن ندارد، آشکار است که سپاه آماده نخواهد بود که در اینچنین شرایطِ آشفته ای به نام یک نیروی شکست خورده، میدان را فروگذارد، و به پادگان ها برگردد؛ بدینسان احتمال کودتا از سوی سپاه پاسداران در برابر خامنه ای و دیگر یاران او بسیار بالا خواهد بود.
پیش بینی ما برای نماز آدینه-ی فردا، 14 خرداد این است که خامنه ای از یک سو باید در برابر یک جنبش اجتمایی بایستد که قرار است از 22 خرداد دوباره خودش را نمایان کند، با زایشی نو به میدان بازگردد، و برای او خطر آفرین شود. از آنجا که شعارهایِ:« مرگ بر ولایت فقیه و مرگ خامنه ای» از شعارهایِ بُنیادین جُنبش خواهند بود، خامنه ای ناگُزیر است که نیرویِ بَسنده در برابر این جنبش بکاربگیرد، و از آنجا که سازماندهی این نیرویی که باید در برابر جنبش سَد کُند، از سوی سپاه پاسداران انجام میگیرد، او ناگزیر خواهد بود که به خواسته های سپاهِ پاسداران تن دردهد، و بدینسان زیرپای خودش را تُهی سازد، و تنها خودش را به نگهداری از ماندگاری فیزیکی، خُرسند سازد تا با چنگ انداختن بر جایگاهِ ولایت فقیه که تنها لاشه ای از آن بجا مانده است، آن را از دست ندهد. از اینرو امید به معجزه در روز چهاردهم خرداد، یک اشتباه است؛ از دیدگاهِ من روز چهاردهم خرداد روز امضایِ سندِ مرگِ دستگاهِ ولایتِ فقیه به شکل ِتوانمندش (که ما آن را تاکنون شناخته ایم) به دستِ علی خامنه ای و واگُذاری آن به کودتاچیان سپاه پاسدارن خواهد بود؛ این نمایشنامه با گمان بسیار شدنی است. و من میپندارم که پس از چهاردهم خرداد، سپاه دست خودش را برای سرکوب، کشتار، پیش بردن کودتا، و رو در روی شدنِ سخت با نیروهایِ کُنشگر جنبش بسیار بازتر خواهد دید؛ به همین روی باید از هم اکنون پیش بینی هایِ نیازین را بکنیم و آمادگی های لازم را داشته باشیم، و بدانیم که در روز 22 خرداد یک نبرد راستین و سرنوشت سازی را در پیش رویِ خواهیم داشت و خودمان را برای آن آماده بسازیم.
بنابر این میتوان امید داشت که چهاردهم خرداد نه تنها سالروز مرگ خمینی جنایتکار باشد بلکه همچنین روز مرگ نهادِ ولایت فقیه در آن سیمایِ توانمندی باشد که آن را تا کنون میشناختیم که از گُزینش ها و اختیار های فراوان برخوردار بوده است. به باور من از روز چهاردهم خرداد، روند رویدادها در ایران به سوی ناآرامی و جوش و خروش خواهد بود، که نمادِ برجسته-یِ آن برسرکار آمدنِ سپاهیان و ایستادن در نوک هرم قدرت خواهد بود. ناسازگاری ها و ناهمسانی هایی که هم اکنون یاران خامنه ای با سپاه پاسداران در مجلس شورای اسلامی، نهادِ قانونگذاری، دادگستری، شورای نگهبان و در مجلس تشخیص مصلحت نظام دارند، باید نشانه هایِ نمادین پیکاری بدانیم که در پشت پرده در جریان است، و چنانچه باند سپاه پاسداران بتواند یکپارچگی درونی خودش را درمیان سپاهیان نگهد دارد، بدور از انتظار خواهد بود که ولی فقیه و یا نهاد و جناح دیگری در حکومت، نیرویی را برای پس گرفتن قدرت از سپاه پاسداران، داشته باشد که دستگاهِ رَزمی نیرومندی را پی ریزی کرده است.
بنابر این حکومت بیش تر از پیش به دست نهادِ رزمی سپاه پاسداران خواهد افتاد. واکُنشی که همبودگاهِ ایران و جهان از روز چهاردهم خرداد به این روندِ نظامی شدنِ حکومت نشان خواهد داد، سرنوشتِ کشور را در ماه های آینده روشن خواهد کرد. به هر روی در روز چهاردهم خرداد، و با احتمال فراوان، خامنه ای سخترین روز زندگی خودش را خواهد گذراند.
چکیده:
برخی از کارشناسان سیاسی بر این باور هَستند که با آغاز ناآرامی ها در 23 خرداد سال گذشته، خامنه ای این بخت را داشت تا با میانجیگری در میان جناح هایِ گوناگون حکومتی، مهار سپاه پاسداران را در دست خودش نگه بدارد و به ناآرامی ها پایان بدهد، ولی سویگیری یک جانبه-ی خامنه ای به سودِ دولت کودتاچی احمدی نژاد به کَردِ (عملا) همه-ی امکان ها را برای بازگرداندن کشور به یک فضای آرام بست. و از سویی دیگر خامنه ای ناگزیر بود که برای نگهداری یک آرامش نمادین در همبودگاه، بیشتر به سپاه پاسداران قدرت بدهد، کاری که در پایان به شکست همه-ی برنامه های گُستاخانه و بُلندپروازانه-ی خودش بدست سپاه پاسداران و رانده شدن از قدرت فرجامید. نماز آدینه-یِ فردا چهاردهم خرداد 1389 تنها سالروز مرگ خمینی جنایتکار نخواهد بود، بلکه همزمان سالروز امضای سند مرگ نهاد ولایت فقیه در آن سیمایی که تا کنون میشناختیم نیز هست که از توانمندی ها و گزیینش های فراوان برخوردار بود.
سرآغاز:
این گُفتاورد در باره-یِ گمانه زنی هایی است که پیرامونِ سخنرانی خامنه ای در نماز آدینه-یِ فردا چهاردهم خرداد 1389 انجام گرفته است.
برخی از کارشناسان سیاسی بر این باورند که پس از آغاز ناآرامی ها و اعتراض ها در 23 خردادِ سال پیش که انگیزه-یِ آن دغلکاری و دستبرد در رای مردم بود، خامنه ای چنین امکانی را داشت تا سپاه پاسداران را تا اندازه ای زیر مهار خود نگهدارد و شرایطی را فراهم آورد که جناح هایِ گوناگونِ درونِ نظام بتوانند بایکدیگر به سازگاری برسند، و این همسازی سبب فروکش کردنِ تنگناها و چالش های رژیم گردد. این کارشناسان بر این باورند که، این بخت برای خامنه ای در نماز آدینه-ی 29 خرداد سال پیش فراهم بوده است، ولی گروهی دیگر میگویند که سویگیریِ بیدرنگِ خامنه ای به سودِ احمدی نژاد پس از اینکه برآیندِ گُزیدمان از سوی کامران دانشجو در وزارت کشور به آگاهی همگانی رسانده شد، به کردِ (عملا) سبب شد که دُرستی ِبرآیندِ گُزیدمان و انجام دادگرانه-یِ آن، زیر پرسش برَوَد و بی ارزش شود. و ازاینرو در نماز آدینه-یِ 29 خرداد سال پیش خامنه ای چاره ای دیگری بجز پشتیبانی از احمدی نژاد نداشت.
راستینگی و واقعیت این است که در درازایِ یک سال گذشته، جُنبش سبزها توانسته است با به چالش فراخواندنِ حکومت و بلرزه درآوردن ستون هایِ ساختار آن، رویهم رفته شرایطی را برپا سازد که امروز ما از آن به نام شرایطِ فروپاشی سامانه-یِ جمهوری اسلامی یاد میکنیم. و از دیگر راستی ها اینکه در نماز آدینه-یِ فردا، چهاردهم خرداد 1389 گُزینش هایی که در پیش روی خامنه ای هَستند، در سنجش با آنچه که او در نماز آدینه-یِ 29 خردادِ سال 1388 داشت، خیلی کمتر خواهند بود. هدف این گُفتاورد شکافتن این موضوع است:
هم اکنون سپاه پاسداران نشان داده است که دارایِ بسیاری از پروژه هایِ گُسترده و دراز مدت است، و میخواهد آنها را با گُستاخی دُنبال کُند. چندی پیش پاسدار جعفری فرمانده-یِ کل سپاه، برنامه-یِ بُنیادینی را که سپاه پاسداران به کَردِ (عملا) به دنبال انجام آنها است به آگاهی همگانی رساند. او گفت که: سپاه پاسداران را یک نهادِ سیاسی، اقتصادی، امنیتی و نظامی میداند. به سُخن دیگر سپاه پاسداران از این پس آن جایگاهی را که قانونِ اساسی حکومتِ اسلامی برایِ آن پیش بینی کرده است، دیگر نمیپذیرد؛ از اینرو کودتا یک حالت رسمی تر پیدا کرده است و سپاه خودش را به نام یک نهاد نظامی، امنیتی، سیاسی و اقتصادی میشناساند؛ و دیگر اینکه در کنار وزارتِ آگاهی و امنیت و نهادهایِ اقتصادی که زیر لگام خامنه ای اداره میشوند، سپاه پاسداران نیز از این پس دستگاهِ آگاهی، امنیتی و نهادهایِ اقتصادیِ خودش را خواهد داشت که در برابر نهادهایِ زیر مهار خامنه ای خودنمایی خواهند کرد. و بویژه اینکه سپاه پاسداران در ناسازگاری با قانونِ اساسی که این نهادِ رزمی را از درآمیختگی در سیاست پرهیز میدهد و برای آن تنها یک وظیفه-ی رَزمی درنگر گرفته است، فرمانده-ی کل آن میگوید که:« سپاه پاسداران یک نهاد سیاسی است»، و با این گفته این بخش از قانون را بی ارزش میکند. و در ادامه میگوید که:« ما در میدانِ قدرت نقش خواهیم داشت و نقش نخست را هم بازی خواهیم کرد.» با این سُخن، سپاه پاسداران پیام روشنی را برای خامنه ای فرستاد؛ و اینکه از این پس همگی قدرت بایستی آهسته آهسته در فرادستِ سپاه پاسداران گذاشته شود، و دیگر نهاد ها همانند مجلس تشخیص مصلحت نظام، شورای نگهبان، حتا مجلس شورای اسلامی، دیگر نخواهند توانست کارکرد یا نقش جدی در پروژه سپاه داشته باشند، پروژه ای که با درنگریستن به سرچشمه هایِ اندیشمندی آن، هدفش آماده سازی برای ظهور امام زمان است.
گویا جُدا از اینچنین پنداشت هایی، در پشت پرده، موضوع بسیار مهم تر از اینهاست، و آن اینکه سپاه دارد خودش را آماده میسازد تا در جایگاهِ یک پیشکار و خدمتکار شایسته در خاورمیانه برایِ نیروهایِ بزرگِ جهان، ایفای نقش کُند، تا بتواند شایستگی خودش را برای کشورهایِ باختر و آمریکا به نمایش بگذارد و پروانه-ی ماندگاری در قدرت را از آنها بگیرد، همانند همان جایگاهی که هم اکنون نیروهای رَزمنده در پاکستان و ترکیه برای آمریکا و کره شمالی برای چین دارند.
در این برنامه، نقشی برایِ ولایت فقیه که دارایِ توان و گُزینش های فراوان باشد نمیماند، و اگر هم سپاه پاسداران بخواهد نهادی را بنام ولایتِ فقیه نگه بدارد، آن را به یک نهادِ نمادین دگرگون خواهد کرد که کارکردی نداشته باشد و به دست خودِ سپاه اداره شود و هرگاه هم که خواست بتواند فقیه را بردارد و کس دیگری را جایگزین آن کند. امروز خامنه ای میبیند که همه-یِ گُستاخی ها و بُلندپروازی هایش به دستِ باندِ تازه-یِ احمدی نژاد و پاسدارانِ دور و برش همانند رحیم مشاعی و صادق محصوری محکوم به شکست شده است، باندی که از آدمکشان، جنایتکاران، تبهکاران، و هوسرانان و ناکسان ساخته شده است و بی بهره از هرگونه ارزش های مردمی است و آمده است تا قدرت را بدست بگیرد؛ و چون نیرویِ رزمی هم در درست دارد، هرکس را هم که بخواهد در برابر آن ایستادگی کند، میتواند بسادگی کنار بگذارد. بنابراین در نماز آدینه-یِ فردا 14 خرداد خامنه ای گفته-یِ چندانی برای بیان کردن نخواهد داشت، و نمیتواند گفته-یِ فراوانی در ناسازگاری با سپاه پاسداران و آنچه که این نهادِ رَزمی برای او دیکته کرده است، داشته باشد، زیرا اگر که خامنه ای بخواهد موضع ای در ناهمسازی با سپاه پاسدارن بگیرد، او سپاه را به کَردِ (عملا) در برابر خودش خواهد ایستاند، و از آنجایی که هم اکنون مدیریت سپاه در تنگناست و با آشفتگی گسترده و سخت رو در رو است، و چشم اندازی هم برایِ بُرونرفت از آن ندارد، آشکار است که سپاه آماده نخواهد بود که در اینچنین شرایطِ آشفته ای به نام یک نیروی شکست خورده، میدان را فروگذارد، و به پادگان ها برگردد؛ بدینسان احتمال کودتا از سوی سپاه پاسداران در برابر خامنه ای و دیگر یاران او بسیار بالا خواهد بود.
پیش بینی ما برای نماز آدینه-ی فردا، 14 خرداد این است که خامنه ای از یک سو باید در برابر یک جنبش اجتمایی بایستد که قرار است از 22 خرداد دوباره خودش را نمایان کند، با زایشی نو به میدان بازگردد، و برای او خطر آفرین شود. از آنجا که شعارهایِ:« مرگ بر ولایت فقیه و مرگ خامنه ای» از شعارهایِ بُنیادین جُنبش خواهند بود، خامنه ای ناگُزیر است که نیرویِ بَسنده در برابر این جنبش بکاربگیرد، و از آنجا که سازماندهی این نیرویی که باید در برابر جنبش سَد کُند، از سوی سپاه پاسداران انجام میگیرد، او ناگزیر خواهد بود که به خواسته های سپاهِ پاسداران تن دردهد، و بدینسان زیرپای خودش را تُهی سازد، و تنها خودش را به نگهداری از ماندگاری فیزیکی، خُرسند سازد تا با چنگ انداختن بر جایگاهِ ولایت فقیه که تنها لاشه ای از آن بجا مانده است، آن را از دست ندهد. از اینرو امید به معجزه در روز چهاردهم خرداد، یک اشتباه است؛ از دیدگاهِ من روز چهاردهم خرداد روز امضایِ سندِ مرگِ دستگاهِ ولایتِ فقیه به شکل ِتوانمندش (که ما آن را تاکنون شناخته ایم) به دستِ علی خامنه ای و واگُذاری آن به کودتاچیان سپاه پاسدارن خواهد بود؛ این نمایشنامه با گمان بسیار شدنی است. و من میپندارم که پس از چهاردهم خرداد، سپاه دست خودش را برای سرکوب، کشتار، پیش بردن کودتا، و رو در روی شدنِ سخت با نیروهایِ کُنشگر جنبش بسیار بازتر خواهد دید؛ به همین روی باید از هم اکنون پیش بینی هایِ نیازین را بکنیم و آمادگی های لازم را داشته باشیم، و بدانیم که در روز 22 خرداد یک نبرد راستین و سرنوشت سازی را در پیش رویِ خواهیم داشت و خودمان را برای آن آماده بسازیم.
بنابر این میتوان امید داشت که چهاردهم خرداد نه تنها سالروز مرگ خمینی جنایتکار باشد بلکه همچنین روز مرگ نهادِ ولایت فقیه در آن سیمایِ توانمندی باشد که آن را تا کنون میشناختیم که از گُزینش ها و اختیار های فراوان برخوردار بوده است. به باور من از روز چهاردهم خرداد، روند رویدادها در ایران به سوی ناآرامی و جوش و خروش خواهد بود، که نمادِ برجسته-یِ آن برسرکار آمدنِ سپاهیان و ایستادن در نوک هرم قدرت خواهد بود. ناسازگاری ها و ناهمسانی هایی که هم اکنون یاران خامنه ای با سپاه پاسداران در مجلس شورای اسلامی، نهادِ قانونگذاری، دادگستری، شورای نگهبان و در مجلس تشخیص مصلحت نظام دارند، باید نشانه هایِ نمادین پیکاری بدانیم که در پشت پرده در جریان است، و چنانچه باند سپاه پاسداران بتواند یکپارچگی درونی خودش را درمیان سپاهیان نگهد دارد، بدور از انتظار خواهد بود که ولی فقیه و یا نهاد و جناح دیگری در حکومت، نیرویی را برای پس گرفتن قدرت از سپاه پاسداران، داشته باشد که دستگاهِ رَزمی نیرومندی را پی ریزی کرده است.
بنابر این حکومت بیش تر از پیش به دست نهادِ رزمی سپاه پاسداران خواهد افتاد. واکُنشی که همبودگاهِ ایران و جهان از روز چهاردهم خرداد به این روندِ نظامی شدنِ حکومت نشان خواهد داد، سرنوشتِ کشور را در ماه های آینده روشن خواهد کرد. به هر روی در روز چهاردهم خرداد، و با احتمال فراوان، خامنه ای سخترین روز زندگی خودش را خواهد گذراند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر