دانش پور
فریدون جنيدي: ايرانيان ۸ هزار سال پيش بر پايه دانش انگارش (رياضي) و ستاره شناسي نوروز را کشف کردند
نشست همگانی سازمان ملل در ۲۳ فوريه ۲۰۱۰ روز ۲۱ مارس را به نام روز جهاني جشن نوروز، با ريشه ايراني به رسميت شناخت و آن را در گاهنامه-ی خود جاي داد. در متنِ برنهاده شُده-یِ نشست ِهمگانی سازمان ملل، نوروز جشني با ريشه ايراني که دیرینگی بيش از ۳ هزار سال دارد شناسانده شده است که امروزه بيش از ۳۰۰ ميليون نفر آن را جشن مي گيرند. افزون بر اين در تاريخ ۸ مهر ۱۳۸۸ خورشيدي، نوروز از سوی سازمان جهاني يونسکو، به نام اَپَرماندِ (ميراث) ناملموس جهاني دفترینه شُد (به ثبت رسید). با اين هال دکتر فريدون جنيدي ايران شناس و شاهنامه پژوه برجسته ايراني بر این باور است که «برخي از ویژگی های مهم نوروز آن گونه که بايد از رویکرد (توجه) به دور مانده اند.» وي در گفتگو با خراسان مي گويد: «آن چه در ثبت پرونده جهاني نوروز، در يونسکو يا سازمان ملل توجه نشده است، اهميت نوروز از جنبه-یِ دانش ايرانيان در دانش انگارش (رياضيات) است. براستی نوروز جشن بزرگي بر پايه دانش انگارشی (رياضي) و اخترماري است.» .وي ادامه مي دهد: «هزاران سال پيش نياکان ما با کارآزمودگی که در دانش ا نگارش (رياضي) و ستاره شناسي داشتند روز آغاز بهار را شناخته بودند. آن ها اين نهاده (موضوع) را هوشیدند (فهمیدند) که جهان در اين روز رو به سبزي ميرود و اين پُرسمان (مسئله)، ورزیدگی ايرانيان را در دانش ستاره شناسي نشان ميدهد.» .وي یادآوری ميکند: «شگفت انگيز اين است که ما زماني جشن نوروز را برگزار کرديم، که توانستيم به کمک آوندی (ظرفي) که با پُر و تُهی شدن آبِ آن و چکه هایی که از درون اين آوند (ظرف) به بيرون ميریخت، تسو (ساعت) را کشف کنيم؛ و بدینسان براي همگان روشن شد که شب و روز هر يک ۱۲ تسو (ساعت) دارند و با هم برابر هَستند. و پس از آن ايرانيان با نگاه به آسمان ها برج هاي دوازده گانه را پيدا کردند.» وي همچنین میافزاید: «گاهشماري خورشيدي که برآیند تلاش دانشمندان ايراني است يکي از موشکافانه ترین گاهشماري ها در درازای تاريخ بوده است، بگونه ایکه نوروز به دُرُستی در آغاز موسم بهار جاي مي گيرد. ايرانيان به اين راز شگفت انگیز ۸ هزار سال پيش پي بردند و اکنون زمان آن است که ما به نیاکانمان ببالیم». استاد فریدون جنيدي مینگیزد (توضیح میدهد): «هزار سال پيش دو برادر ايراني تسویی (ساعتي) را درست کردند که سر هر تسو (ساعت) يک خروس از آن بيرون ميآمد و آواز مي خواند. در زماني که «شارلمان» فرانسه را بُنیانگزاری کرد، خليفه عرب اين ارمغان را براي آن ها فرستاد. به ناگاه در همان سال فرانسه دچار خشکسالي شد، مردم فرانسه با بروز اين رویداد خروسي را که از آن تسو (ساعت) بيرون ميآمد اهریمن دانستند. آن ها مي گفتند اين خروس را بکشيد تا خشکسالي برود. هزار سال پيش ما تسویی (ساعتي) به اروپا داديم که سر تسو (سر ساعت) از آن خروس بيرون مي آمد و مردم فرانسه آن تسو را به گُناه اهریمن بودن نابود کردند. ايرانيان بدانند که جشن نوروز جشن بزرگداشت دانش انگارش (رياضي) و اخترماري است، در زماني که این دانش در ايران وجود داشت همه-ی جهان در خواب بودند.»
خراسان - مورخ یکشنبه 1390/12/28 شماره انتشار 18082
undefined
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر