یکم مهر و رستاخیز «گروه عقاب» و «جنبش ایرانبانان»

خشایار رُخسانی

مدت زمانی است که گروهی با نام «گروه عقاب» با فرنشینی سرلشکر خلبان مهدی روحانی همراه با «جنبش ایرانبانان» به رهبری بهرام آبتین درهال برنامه ریزی برای یک خیزش سراسری در برابر حکومت اشغالگر اسلامی در روز یکم مهر هَستند. آنها در این میان توانسته اند اُمیدهایی را در میان جوانان برانگیزانند و یک سری جُنب جوشی را در میانِ آنها پدیدار سازند. برای اینکه جنبش «رستاخیز یکم مهر»  ناکام نشود، نیاز به روشن شدن یک سری پُرسش هاست.

 به باور من سرلشکر روحانی و همرزمانش باید با «کارت های باز»  به این میدان کارزار اندر شوند و جنبش «رستاخیز یکم مهر» را به پیش ببرند. و روشن به آزادیخواهان بگویند که با چه برنامه ای میخواهند این حکومت اشغالگر را سرنگون سازند. اگر رهبران «رستاخیز یکم مهر» میپندارند که برای سرنگونی این حکومت اشغالگر تنها آمدن یک میلیون از هم میهنان ما به خیابان  های سراسر کشور بسنده میکند، راستی این است که با آزمون 23 خرداد 1388 ما خوب میدانیم که تنها با آمدن بیش از یک میلیون از مردم تهران در خیابان های پایتخت و چند میلیون ایرانی در سراسر کشور برای واخواهی (اعتراض) به دزدیده شدن رای شان، آنها نتوانستد حکومت اشغالگر اسلامی را از سر جایش بجُنبانند. پس «گروه عقاب» و «جُنبش ایرانبانان» باید روشن به مردم بگویند که برای سرنگونی این رژیم خونخوار که برای نگهداری از هستی ننگینش نیم میلیون اراذل و اوباش حکومتی را به نوین ترین جنگ ابزارهای مرگ آور آراسته است که هیچ رودربایستگی هم برای کشتار مردم ایران و راه انداختن دریای خون ندارند، چه «کارت برنده ای» در جیب دارند؟ اگر «گروه عقاب» و «جنبش ایرانبانان» نتوانند در این روز سرنوشت ساز جنگ ابزار گرم در دسترس مردم بگذارند، و مردم را برای یک نبرد درون شهری همانند لیبی آماده سازند، سرنوشت جُنبش «رستاخیزیکم مهر» چیزی بهتری از سرنوشت «جنبش هخا» نخواهد شد که تنها ابزاری برای به ریشخند گرفته شدن نیروهای جانشین حکومت اسلامی (اپوزیسیون) و دلسردی آزادیخواهان گشت که به این جنبش دل بسته بودند.

 نهش (وضع) ایران کمابیش همانند لیبی پیش از سرنگونی معمر قذافی  است؛ زیرا معمر قذافی هم  همانند حکومت اشغالگر اسلامی برای نگهداری از «انقلاب سبزش» در کنار یک ارتش سرکوبگر کُلی از اراذل و اوباش حکومتی را به نام گاردِ ویژه-ی انقلاب، جیره خوار خودش و آماده -ی سرکوبِ آزادیخواهان ساخته بود. همانگونه که سرنگونی حکومت معمر قذافی یک شبه انجام نگرفت، نمیتوان امید داشت که بدونِ یک آمادگی سراسری برای یک نبرد درون شهری با سپاه نامردان و اراذل و اوباش حکومت اشغالگر اسلامی، این حکومت یک شبه سرنگون شود، هنگامیکه  به خوبی روشن است که دستگاهِ سرکوبِ این حکومتِ خونخوار ده ها برابر دستگاهِ سرکوبِ قذافی از توانایی برخوردار است.

سه شنبه 15 شهریور 3749 دین بهی