مریم رجوی روسری خود را آزادانه برنَگُزیده است، بلکه این نمادِ سیاسی برای خوارداشت و به بندکشیدن نیمی از مردم آزاده-یِ ایران به چم (معنی)، زنان این کشور و بی بهره کردنِ آنها از هاگ های هَنجُمنی شان (حقوق اجتمایی شن) است که آبشخور آن جهانبینی و فلسفه-ی هَستی سازمان مجاهدین خلق است؛ برای اینکه ماهیت وجودی این سازمان بر چنین بُنیادهای اندیشمندی دینی و واپسگرایانه اُستوار شده است. از اینرو این نیم متر دستمال آبی به همان اندازه با ماهیت سازمان مجاهدین خلق گره خورده است که چادر سیاه با هستی حکومت اسلامی آمیخته شده است. زنان مجاهدی که ناآگاهانه دستمال به سر میکنند و برایِ این نابخردی نیز بر خود میبالند، از هم اکنون درهال لگدمال کردن هاگ هایِ هَنجُمَنی شان (حقوق اجتمایی شان) با پاهای خودشان هَستند و همچنین درهال دادن چراغ سبز به دولتمردانِ آینده برای بی بهره کردنِ آنها از دیگر هوده های هَنجُمَنی شان (حقوق اجتمایی شان) و بازگرداندن آنها به آشپزخانه ها و مرزین کردن (محدود کردن) آزادی آنها در چهارچوبِ اتاق خواب میباشند. و این درهالی است که سازمان مجاهدین خلق و حکومت اسلامی بگونه ای با شستشوی مغزی زنان مجاهد و حزب الله ای را با کیستی خودشان، گُذشتهنگاری و فرهنگ پُرپار این کشور بیگانه کرده اند، که این زنان نمیدانند که فرهنگ راستین ایرانزمین از چنان پویایی و بُردباری ای برخورد دار است که توانسته است 2500 پیش آرتمیس، نُخستین زن دریانورد در جهان را در دامان خود پرورش بدهد.
فرستادنِ پیام به دنباله
فرستادنِ پیام به دنباله
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر