۱۳۹۱ شهریور ۱۱, شنبه

کارزار بازگرداندنِ آران آذربایجان اَپاختری (شمالی) و نخجوان به ایران



پیشگفتار:

 خشایار رُخسانی

دوستان آذری من میگویند که تا پیش از گرفتار شُدن ایران در چنگال حکومت اشغالگر اسلامی، با آنکه اندکی آمیختگی های زبانی و فرهنگی میان مردم آذربایجان و مردم ترکیه پدید آمده بود، --آنهم به شَوَندِ (علت) تاریخی یا اشغال بخشی از آذربایجان برای مدت کوتاه بدست عُثمانیان--ولی بیشتر هم میهنان آذری ما هنگامیکه تراز فرهنگی، آسایش، رشد ترازداریک (اقتصادی)، زندگی نوین و پیشرفته میان دو کشور ایران و ترکیه را میسنجیدند، سرافراز بودند که ایرانی هَستند، با دیگر هم میهنان ایرانی شان پاترم (ملت) ایران را میسازند و آذربایجان را بخش جدا ناپذیر ایران میدانستند. ولی امروز سیاست های ستیزه جویانه و بیدادگرایانۀِ این حکومتِ اشغالگر در برابر تیره های ایرانی به ویژه در برابر مرزنشین ها در آذربایجان و گُسترش تنگدستی در این مرز و بوم، امکان و بهانه هایِ فراوانی به جدایی خواهان داده است تا آنها فریاد «واخواهی (اعتراضی) و دادخواهی» مردم این نیسنگ (منطقه) شوند. امروز بدبختانه برآیند سیاست هایِ اهریمنی این حکومت اشغالگر سوای چپاول و ویرانی ایران، چنین شُده است که بیشتر تیره های مرز نشین ایران با دیگر مردم ایران بیگانه شوند و بجایِ اندیشۀِ همبستگی و همکاری با هم میهنانشان در استان های کُیانی (مرکزی) و در راستای سرنگونی این حکومت اشغالگر و آزادی ایران، آنها بیشتر در اندیشۀِ گُریز از ایران هَستند. و بدبختانه آن بخش از اپوزیسیون حکومت اسلامی که از نام «همبستگی» سراسری برای نجات میهن همانند «جن از بسم الله» میترسد، هنوز در خواب است و نمیتواند سیج (خطر) فروپاشی ایران را ببیند، زیرا برای این بخش از نیروهای سیاسی نهادینه کردن ساختار «جمهوری یا پادشاهی»، برتر از یک همبستگی سراسری برای نجات میهن است.
در روز 23 آبان 1389 پیماننامۀِ ترکمنچای میان ایران و روسیه به پایان رسید و برپایۀِ این پیماننامه آران [آذربایجان اپاختری (شمالی)] و نخجوان باید از روز 24 آبان 1389 به مام میهن بازگردد. ولی حکومت اشغالگر اسلامی چراغ خاموش و بی سر و سدا (صدا) از کنار سهم ایران در دریای مازندران و این گواهینامۀِ مهم تاریخی گُذشت تا نکُند با برانگیزاندن خشم روس ها پُشتیبانی آنها را از دست بدهد.
برای بازگرداندن آران و نخجوان، پاره های جدا شُده از میهن، به کارزار زیر بپیوندید و این درخواستنامه را بدستنید (امضا کُنید).

سرآغاز


هم میهنان گرامی،
اگر به اندیشه بازگرداندن "آران" و "نخجوان" و دیگر سرزمینهای جدا شده به ایران هستید، پیش از هر چیز نیاز به امضای این اعتراض نامه دارید؛
این دادخواست در پاسخ به گفته های اخیر یک سیاستمدار آمریکایی به نام "دانا روراباکر" و درخواست بی شرمانه او از "هیلاری کلینتون" وزیر امور خارجه آمریکا مبنی بر جدایی استانهای آذربایجان از خاک ایران است. او در قالب یک سری چرندیات و سخنان بی پایه و اساس که از دیدگاه تاریخی نیز نادرست هستند، چنین رویدادی را لازمه مبارزه با رژیم جمهوری اسلامی دانسته است..!!! او حتی در نامه خود از عهدنامه ننگین ترکمانچای و پسامدهای آن نیز بدرستی آگاه نبوده است. 
این سیاستمدار آمریکایی آشکارا دشمنی خودش را به ایران و تمامیت ارضی ایران نشان داده است، او از این واضح تر نمیتوانست خواسته خود را مبنی بر جدایی آذربایجان از ایران بیان کند. اما شوربختانه شمار امضا کنندگان با چشمداشت به اهمیت چنین موضوعی، بسیار نا چیز است.
ما نباید بگذاریم چنین افرادی از آن سوی دنیا که تنها انگیزه‌شان استعمار و بهره گیری از ایران و مردم ایران است، به این آسانی در امور درونی کشورمان دخالت کنند و تمامیت ارضی کشورمان را به خطر بیاندازند، ما نباید نسبت به اینگونه گستاخیها و اهانتها خاموش بمانیم.
پس خواهشمندم این دادخواست را امضا کنید و تا آنجا که میتوانید و از هر راهی آن را به دوستان خود و دیگران بفرستید؛



پاینده ایران آزاد و یکپارچه

کورش ایرانی

۴ نظر:

  1. آقای خشایار
    شما شورتت را سفت بچسب پس گرفتن تنبان پیشکش
    تا زمانیکه امسال شما ما و امسال ما را به رسمیت نشناسیدهیچ انتظاری هم نباید داشته باشید
    شما که برای زبان مادری ما ارزشی قائل نیستید و آن را به رسمیت نمی شناسید و سعی دارید بگوئید آذری بخشی از فارسی است در صورتیکه هیچگونه آشنائی با این زبان ندارید.
    آذری هم بلحاظ دستور زبان و هم بلحاظ کلمات هیچگونه قرابتی با فارسی ندارد.
    متاسفانه در دوره رضا شاه و توسط ملک الشعرای بهار که شدیداً ترک ستیز بود تاریخ ما تحریف شد.
    شما نیز سعی در تحریف این تاریخ دارید.
    مردم آذربایجان طالب جدائی نیستند ولی شما سالهاست که مارا از ایران جدا کرده اید.
    کلیه نشریات محلی ما را بستید.
    کاری کردید که بچه های ما زبان مادریشان را فراموش کنند.
    شما سالهاست که مارا جدا کرده اید.
    سالهاست که به ما ترک خر گفته اید.
    شما کاری کرده اید که ترک بودن ننگ باشد.
    ولی بدانید ما به ترک بودن مان افتخار میکنیم
    حتی اگر به ما بگوئید ترک خر.

    پاسخحذف
  2. هم میهن گرامی ترک آذری،
    شُما بدون اینکه از اندیشۀِ من دربارۀِ نگهداری از دادیک (حقوق) انسانی و شهروندی تیره های ایرانی و شیوه اداره استان های مرزی بدست مردم بومی،آگاه باشید، مرا به باد ناسزاگویی گرفته اید. در نوشته بالا هیچ سُخنی دربارۀِ برچیدن زبان آذری یا پیشگیری از آموزش کودکان آذری و دیگر تیره های ایرانی به زبان مادریشان نشده است. در بالا گفته دربارۀِ یکپارچگی مرزی دوباره ایران است تا نیسنگ هایی (منطقه هایی)که در دو پیمانامه گلستان و ترکمنچای از ایران جدا شُده اند، دوباره به مام میهن بازگردند. تنها کسانی میتوانند با این خواسته سر ناسازگاری داشته باشند که ایرانی نیستند. آیا بهتر نیست که شما پیش از اینکه «درخواست سهم» بکُنید، نخست برادری تان را باُستوانید (ثابت کُنید)؟

    پاسخحذف
  3. با آنکه اندکی آمیختگی های ((زبانی)) و فرهنگی میان مردم آذربایجان و مردم ترکیه پدید آمده بود، --آنهم به شَوَندِ (علت) تاریخی یا اشغال بخشی از آذربایجان برای مدت کوتاه بدست عُثمانیان

    آقای خشایار جمله فوق یعنی زبان مردم آذربایجان ترک نبوده است و فقط (به شَوَندِ (علت) تاریخی یا اشغال بخشی از آذربایجان برای مدت کوتاه بدست عُثمانیان) ترک شده اند

    پاسخحذف