۱۳۹۱ شهریور ۲۹, چهارشنبه

کشورهای خاورمیانه یک شبه عرب زبان نَشُدند



خشایار رُخسانی

در راه پالایشِ زبان پارسی، وبلاگ نویسان، نویسندگان گویندگان رادیو و تلوزیون های برونمرزی میتوانند نقش بسیار مُهمی بازی کُنند. بهترین روش برای پاکسازی زبان پارسی نُخست خوداری از بکاربُردنِ آن واژگان عربی است که با وات های ویژه عربی نوشته میشوند همانند «ح،ط،ظ،ص،ض،ع و ق». این وات های عربی دردسر بزرگی را برای کودکان پارسی زبان هنگام فراگیری هُنر نوشتن برپا میکُنند. از اینرو خودداری در بکار بُردن آنها میتواند زبان پارسی را بسیار ساده تر کُند. برای نمونه در گامۀِ (مرحلۀِ ) نخست با آنکه واژه-ی «امکان» عربی است، ولی میتوان آنرا بکار بُرد زیرا میتوان این واژه عربی را با همۀِ وات های پارسی نوشت. سپس تر هنگامیکه آدم در کار پارسی نویسی چیره دست گشت، میتواند از برابر های پارسی برای همگی واژگان عربی کمک بگیرد. کشورهای خاورمیان سوای سعودی ها یک شبه عرب زبان نشدند، عرب زبان شدن آنها چند دهه به درازا کشید. نخست مسلمانان فرهنگ و تاریخ آنها را به زور شمشیر برباد دادند و سپس از گفتگوی این مردمان به زبان مادریشان پیشگیری کردند. اگر امروز ایرانیان دیر بجنبند، در دو نسل دیگر ایرانیان نیز بخشی از اُمت عرب خواهند شُد.
آخوندها نیر برای اینکه نشان دهند که مردم ایران بخشی از اُمت عرب هَستند، تا مسلمان بودن ایرانیان را برابر آیه های قرآن و روایت های امامان شیعه نشان دهند، برای سه دهه است که دارند برنامۀِ عرب کردن مردم ایران را دُنبال میکُنند. آسه (محور) بُنیادین این برنامۀِ شوم نیز آلوده کردن هرچه بیشتر زبان پارسی با وام واژگان عربی است. آنهم درجایی که ما برای هرکدام از واژگان عربی که در زبان پارسی بکار میبریم، برابرهای پارسی زیباتر و خوش آواتری داریم. همانگونه که دربالا اشاره شُد، عرب کردن مردم کشورهای خاورمیانه همانند عراق، مصر، لبنان، اردن....یک شبه انجام نگرفت و آنکه نخست در پی چند دهه فرهنگ، تاریخ و زبان آنها را نابود کردند و بدست فراموشی سپردند و سپس آنها در پی چند نسل عرب شُدند. اگر ایرانیان میهندوست نیز دیر بجنبند، و ایستادگی در برابر سیاستِ بدشگونِ عرب کردن مردم ایران از سوی آخوندها را جدی نگیرند و یا به این هَشدار بخندند، نباید شگفت زده شوند که نسل آینده ایران به زبان عربی بلغور کُند.
هر ایرانی میتواند نقش بُزرگی در این ایستادگی شهریگری (مدنی) داشته باشد، اگر او آماده باشد که به سهم خودش در زبان نوشتاری و گفتاری از بکار بُردن واژگان عربی خوداری کُند.
واژهنامه دهُخدا با گذاشتن وات «ع» در پیش روی هر واژه عربی آنها را از واژگان پارسی جدا کرده و با اینکار به پارسیگویان کُمک بزرگی کرده است [1]

چهارشنبه، 29 شهریور، 3750 دین بهی

یاداشت

[1]

http://www.loghatnaameh.org/

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر